podstawowe

stacjonarnie

Cele kształcenia: budzenie postaw twórczych, przyspieszenie dojrzałości artystycznej, rozwój osobowości, kształtowanie charakteru, nabycie przez studenta niezbędnych umiejętności, świadomości i wiedzy, które w przyszłości pozwolą na bardziej samodzielną pracę na wyższych latach studiów pod kierunkiem prowadzącego pracownię autorską. Problematyka zajęć z malarstwa skupia się na elementarnych zagadnieniach dotyczących organizacji wzrokowej i poprawnej budowy obrazu: harmonia przez analogię, harmonia przez opozycję - badanie wzajemnych relacji na przykładzie martwych natur, kolor lokalny, widzenie obiektywne a interpretacja na przykładzie aktu, kolor i walor - walor jako odpowiednik koloru na przykładzie scenograficznie rozbudowanej przestrzeni, chromatyka i achromatyka - funkcje w obrazie na przykładzie aktu w kontekście martwej natury, interpretacja wybranego obrazu malarstwa dawnego, autoportret psychologiczny oraz inspiracja literacka na współczesnym temacie. Przykładowe ćwiczenia mają stać się inspiracją do szeroko rozumianej interpretacji malarskiej uwzględniając założenia programowe, nie mogą jednak pozbawić studenta możliwości własnej inwencji. Wiedza i intuicja musi sprzęgać się cały czas z emocjami i uruchamiać wyobraźnię, dlatego studium rozumiane jest jako poznanie artystyczne. 

Zapoznanie studenta z zasadami konstrukcji obrazu
zagadnienia kompozycji,
zapoznanie ze zjawiskami kontrastu barwnego i walorowego
1. problem analizy i syntezy na bazie obserwacji natury (kompozycje przestrzenne z motywami aktu i martwej natury, itp.)
2. statyka i dynamika jako zagadnienia konstruujące kompozycję malarską
wzajemne zależności kompozycyjne w budowaniu zagadnień przestrzennych
zapoznanie studenta ze szczególnym znaczeniem płaszczyzny obrazu.

Ćwiczenie praktyczne oparte o:
analizę natury (martwa natura, aranżacje przestrzenne, akt)
indywidualne projekty studenckie,
korektę (dyskusja w trakcie korekty),
omówienia problemowe wprowadzające w tematykę ćwiczeń
-Plener malarski

-Wyjazd naukowo-dydaktyczny poświęcony zwiedzaniu wybitnych kolekcji sztuki

LITERATURA OBOWIĄZKOWA :
Maria Rzepińska „ Historia koloru ''t. I i II. Warszawa, 1989r.
Maria Rzepińska „Siedem Wieków Malarstwa Europejskiego”, Wrocław, 1986r.
John Cage „Kolor i Kultura”, Kraków, 2008 r.
Ernst Ludwig Gombrich „ Sztuka i złudzenie '', Warszawa, 1981 r.
Władysław Sztrzemiński „Teoria Widzenia”, Kraków, 1974 r.
Terisio Pigniati „Historia rysunku”, Warszawa, 2006 r.
Herbert Read „O pochodzeniu formy w sztuce”, Warszawa, 1973 r.
Herbert Read „Sens Sztuki”
Keneth Clark „ Akt. Studium idealnej formy ”,Warszawa, 1998 r.
Wasyl Kandinski „ Punkt, linia, płaszczyzna '' „ O duchowości w sztuce”. Warszawa. 1986 r.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA :

Józef Czapski „Patrząc”, Kraków, 1983 r.
Józef Czapski „Czytając” ”, Kraków, 1990 r.
Zbigniew Taranienko „ Rozmowy o Malarstwie”, Warszawa, 1987 r.
Ortega y Gasset „Dehumanizacja sztuki”, Warszawa,, 1980 r.
Ortega y Gasset „Velasquez i Goya”, Warszawa, 1993 r.
Charles Sterling „ Martwa Natura”. Warszawa, 1998 r.
David Sylvester „ Wywiad z Francisem Baconem”, Poznań, 1997 r.
Zbigniew Herbert „ Barbarzyńca w ogrodzie”, Warszawa, 2004 r.
Zbigniew Herbert „ Martwa natura z wędzidłem” Warszawa, 2003 r.
Zbigniew Herbert „ Labirynt nad morzem”. Warszawa, 2000 r.

- Ocena poziomu artystycznego i technicznego wykonania prac
- Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu
- Rzetelność wykonywania zadań
- Umiejętność uzasadniania wykorzystywanych środków i adekwatność doboru środków wyrazu
- Oryginalność i innowacyjność realizacji zadań
- Frekwencja

Skala ocen od 2,0 do 5,5

19.02.2024