kierunkowe

STACJONARNIE

- Przygotowanie studenta do samodzielnej pracy w charakterze projektanta wnętrz i wystaw, indywidualnego poszukiwania odpowiedzi na coraz to nowe zagadnienia projektowe pojawiające się w toku pracy.
- Kształcenie umiejętności właściwego formułowania problemów i umotywowanego podejmowania decyzji w trakcie prac projektowych oraz uzasadnienia podjętych działań i zastosowanych rozwiązań i dyskusji w obliczu konfrontacji różnych postaw projektowych.
- Opracowywanie własnego indywidualnego sposobu przedstawiania atmosfery przestrzeni w sposób właściwy dla danego zagadnienia oraz opanowanie środków prezentacji graficznej projektu.
- Zwrócenie uwagi na problematykę inkluzywności, dostępności, empatię w projektowaniu i wielozmysłową percepcję odbiorcy w budowaniu środowisk wystawienniczych.

Treści programowe dotyczą metod projektowania przestrzeni, które stanowią nośnik idei, informacji i treści - przestrzeni wystawienniczych, których odbiór ma na celu pogłębianie doświadczania rzeczywistości u odbiorcy. Proces projektowy zmusza studenta do ciągłego rozbudowywania swojego własnego warsztatu twórczego w oparciu o zdobywaną w miarę rozwiązywania zadania wiedzę i efekty przeprowadzonych eksperymentów prototypowych, myślowych i projektowych.
Zagadnienia poruszane podczas zajęć wynikają z indywidualnie wybranej problematyki projektowanych przestrzeni. Obszary wiedzy podlegające translacji na język wystawienniczy na 2 roku I stopnia (specjalność) obejmują zagadnienia związane z naukami ścisłymi. W semestrze zimowym student projektuje i realizuje stanowisko edukacyjne / grę / formę zaangażowania odbiorcy w przestrzeni wystawy w obiekt, który staje się przestrzenną definicją wybranego przez studenta pojęcia. W semestrze letnim student projektuje przestrzeń wystawienniczą dedykowaną obszarowi wiedzy, z której pochodzi wybrane wcześniej pojęcie. Bazując na doświadczeniach materiałowych wynikających z procesu prototypowania, student rozwija ideę zmieniając skalę projektowania z obiektu na przestrzeń. Projekt powstaje na zadanym rzucie i w wyniku zrealizowanego scenariusza z uwzględnieniem jego roli w koncepcji merytorycznej wystawy. Oprócz opracowania projektowego w formie rysunków technicznych, wizualizacji, tekstu kuratorskiego wyjaśniającego ideę i założenia projektu powstaje makieta projektowanej przestrzeni oraz wizualny scenariusz (storyboard) projektowanej wystawy.

W ramach zajęć prowadzone są dyskusje dydaktyczne poświęcone zagadnieniom wystaw muzealnych, wystaw branżowych i problemowych na terenie Polski i Europy, omawiane są realizacje wybitnych architektów, projekty architektury wnętrz, ale również dzieła twórców innych dziedzin sztuki, jak film, literatura, malarstwo, rzeźba, scenografia. Indywidualne korekty mobilizują studenta do poszukiwań autorskiej, oryginalnej formy wypowiedzi. Program skupia się na integracji wielu dziedzin sztuki, techniki i nauki, wymaga umiejętności organizacyjnych, akceptacji pracy zespołowej, znajomości bieżących możliwości technicznych i technologicznych, systematyczności i ciągłego pogłębiania wiedzy fachowej oraz technik przekazu istoty projektowanego dzieła.

Autorski program Pracowni Projektowania Przestrzeni Ekspozycyjnych kładzie nacisk na rozwój u studentów: kreatywności, krytycznego myślenia i technicznej doskonałości, cech dzięki którym możliwe jest odnoszenie sukcesów w tworzeniu abstrakcyjnych relacji, w dynamicznie zmieniających się kontekstach, terytoriach, obiektach i performatywnych przestrzeniach wnętrz i doświadczeń wystawienniczych. Program badawczy oparty został o sztuki piękne, skupiony zarówno na dyscyplinie architektury wnętrz w zakresie opracowania przestrzeni, jak i na samym zawodzie architekta wnętrz – w obszarze innowacyjności założeń, materiałów, techniki, technologii i doświadczania - empatyzowania z odbiorcą i projektowania przestrzeni performatywnych – oddziałujących na widza za pośrednictwem wszystkich zmysłów, wywołujących realne skutki w sposobie odbierania przestrzeni przez jej użytkowników. Cechą charakterystyczną programu pracowni jest badanie relacji między człowiekiem i przestrzenią oraz konstruowanie przestrzeni spekulatywnych, skupienie na projektowaniu dyskretnym i dostępnościowym.

wykład, indywidualne projekty studenckie, ćwiczenia, dyskusja, korekta

Literatura podstawowa:
J. Lorenc, L. Skolnick, C. Berger, „Czym jest projektowanie wystaw?”, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2008
J. Żurawski, „O budowie formy architektonicznej”, Arkady, Warszawa 1973.
Neufert Ernst „Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego”, Arkady 2010.
Pile John „Historia wnętrz”, Arkady 2010.
Giedion Sigfried „Przestrzeń, czas i architektura” PWN, 1968.
Maciej Kysiak – „Architektura pawilonów wystawowych“ – Oficyna Wydawnicza PW, 1998 Warszawa
Czasopisma: Area, Domus, 2+3D, Architektura

Literatura uzupełniająca:
Agata Losantos, Daniela Santos Quartino, Bridget Vrankx - “Krajobraz miejski” - TMC –Warszawa 2008,

podstawowy zakres wiedzy na temat wystawiennictwa, umiejętność kreatywnego myślenia, sporządzania graficznej prezentacji procesu myślowego, umiejętność pracy w grupie

5,5 (ocena celująca) – obecność (100%) studenta na zajęciach oraz wzorowa aktywność (wzorowa aktywność na zajęciach, świadoma analiza, podejmowanie ponadprogramowych wyzwań w obrębie zadania, pełne rozumienie i realizacja zadań, bardzo wysoka jakość prac
i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
5,0 (ocena bardzo dobra) – obecność studenta (80%) na zajęciach oraz bardzo dobra aktywność (bardzo dobra aktywność na zajęciach, bardzo dobra realizacja i pełne rozumienie zadań, wysoka jakość prac śródsemestralnych i końcowosemestralnych;
4,5 (ocena plus dobry) – obecność studenta (70%) na zajęciach oraz dobra aktywność (dobra aktywność na zajęciach, pełne rozumienie i realizacja zadań, dobra jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
4,0 (ocena dobry) – obecność studenta (60%) na zajęciach, zadowalająca aktywność (zadowalająca aktywność na zajęciach, rozumienie i realizacja zadań, dobra jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
3,5 (ocena plus dostateczna) – obecność studenta na zajęciach (50%) i przeciętna aktywność (średnia aktywność na zajęciach, rozumienie i realizacja zadań, niezadawalająca jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
3,0 (ocena dostateczna) – obecność studenta na zajęciach (50%) i niska aktywność (słaba aktywność na zajęciach, niepełne rozumienie i realizacja zadań, niska jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
2,0 (ocena niedostateczna) – obecność poniżej 50 % na zajęciach lub niedostateczna aktywność (brak aktywności, rozumienia i realizacji zadań, bardzo niska jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;

luty 2025