kierunkowe

stacjonarnie

Celem przedmiotu jest
- zrozumienie problematyki wystawiennictwa i jej wpływu na kształtowanie przestrzeni.
- zapoznanie się z materiałami, technologiami oraz terminologią specyficzną dla projektowania wystaw.
- nabycie umiejętności przeprowadzenia analizy problemu wystawienniczego w oparciu o scenariusz będący podstawą do tworzenia formy dostosowanej do treści i kontekstu przestrzennego.
- umiejętność zaprojektowania wystawy stałej i wystawy czasowej.
- uzyskanie kompetencji do dyskusji ze specjalistami z różnych dziedzin.
- zwrócenie uwagi na rolę wystawiennictwa jako formy komunikacji społecznej.
- Rozeznanie we współczesnych kierunkach i tendencja przejawiających się w projektowaniu architektury wnętrz oraz wystawiennictwie.
- Zrozumienie wpływu zastosowanych materiałów oraz technologii na ostateczny odbiór projektu,
- Kształcenie umiejętności właściwego formułowania problemów i umotywowanego podejmowania decyzji w trakcie prac projektowych oraz uzasadnienia podjętych działań i zastosowanych rozwiązań i dyskusji w obliczu konfrontacji różnych postaw projektowych.
- Opracowywanie własnego indywidualnego sposobu przedstawiania atmosfery przestrzeni w sposób właściwy dla danego zagadnienia oraz opanowanie środków prezentacji graficznej projektu.
- Zwrócenie uwagi na problematykę inkluzywności, dostępności, empatię w projektowaniu i wielozmysłową percepcję odbiorcy w budowaniu środowisk wystawienniczych
- Zapoznanie studentów z osiągnięciami wystawienniczymi na tle historii architektury (retrospektywa architektury EXPO)
- Przedstawienie współczesnych realizacji i najnowszych osiągnięć w dziedzinie projektowania przestrzeni ekspozycyjnych
- Prezentacja uzupełniających dziedzin projektowych wykorzystanych w wystawiennictwie, projektowanie graficzne, design, scenografia, multimedia

Treści programowe dotyczą metod projektowania przestrzeni, które stanowią nośnik idei, informacji i treści - przestrzeni wystawienniczych, których odbiór ma na celu pogłębianie doświadczania rzeczywistości u odbiorcy. Proces projektowy na 2 stopniu studiów zmusza studenta do ciągłego rozbudowywania swojego własnego warsztatu twórczego w oparciu o rozwój umiejętności badawczych w obszarze projektowania.

Zagadnienia poruszane podczas zajęć wynikają z indywidualnie wybranej problematyki projektowanych przestrzeni. Obszary wiedzy podlegające translacji na język wystawienniczy na 1 roku II stopnia obejmują zagadnienia związane z rozszerzaniem komunikacyjnego języka sztuki wystawienniczej o działanie na wszystkie zmysły. Multisensoryczne podejście do projektowania ma na celu poszukiwanie innowacyjnych ścieżek projektowych i wprowadzanie nowatorskich rozwiązań w wystawiennictwie. W semestrze zimowym student projektuje i realizuje stanowisko edukacyjne / grę / formę zaangażowania odbiorcy w przestrzeni wystawy w obiekt, który staje się przestrzenną definicją wybranego przez studenta pojęcia. W semestrze letnim student projektuje przestrzeń wystawienniczą dedykowaną obszarowi wiedzy, z której pochodzi wybrane wcześniej pojęcie. Bazując na doświadczeniach materiałowych wynikających z procesu prototypowania, student rozwija ideę zmieniając skalę projektowania z obiektu na przestrzeń. Projekt powstaje na zadanym rzucie i w wyniku zrealizowanego scenariusza z uwzględnieniem jego roli w koncepcji merytorycznej wystawy. Równolegle do projektu prowadzone jest badanie sposobów zaangażowania zmysłów w proces komunikacji z odbiorcą wystawy, sporządzane są raporty z badań w formie notatek, szkicowych makiet, proponowane są ścieżki zwiedzania uwzględniające różne sposoby komunikacji z odbiorcą, opracowanie ścieżki audialnej i oświetlenia.

Program skupia się na integracji wielu dziedzin sztuki, techniki i nauki, wymaga umiejętności organizacyjnych, akceptacji pracy zespołowej, znajomości bieżących możliwości technicznych i technologicznych, systematyczności i ciągłego pogłębiania wiedzy fachowej oraz technik przekazu istoty projektowanego dzieła.

Program kładzie nacisk na rozwój u studentów: kreatywności, krytycznego myślenia i technicznej doskonałości, cech dzięki którym możliwe jest odnoszenie sukcesów w tworzeniu abstrakcyjnych relacji, w dynamicznie zmieniających się kontekstach, terytoriach, obiektach i performatywnych przestrzeniach wnętrz i doświadczeń wystawienniczych. Program badawczy oparty został o sztuki piękne, skupiony zarówno na dyscyplinie architektury wnętrz w zakresie opracowania przestrzeni, jak i na samym zawodzie architekta wnętrz – w obszarze innowacyjności założeń, materiałów, techniki, technologii i doświadczania - empatyzowania z odbiorcą i projektowania przestrzeni performatywnych – oddziałujących na widza za pośrednictwem wszystkich zmysłów, wywołujących realne skutki w sposobie odbierania przestrzeni przez jej użytkowników. Cechą charakterystyczną programu pracowni jest badanie relacji między człowiekiem i przestrzenią oraz konstruowanie przestrzeni spekulatywnych, skupienie na projektowaniu dyskretnym i dostępnościowym.

wykład, indywidualne projekty studenckie, ćwiczenia, dyskusja, korekta

Literatura podstawowa:
• J. Lorenc, L. Skolnick, C. Berger, „Czym jest projektowanie wystaw?”, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2008
• J. Żurawski, „O budowie formy architektonicznej”, Arkady, Warszawa 1973.
• E. Neufert, „Podręcznik projektowania architektoniczno- budowlanego”, Arkady,2010
• J. Pile, „Historia wnętrz”, Arkady, 2010
• G. Sigfried „Przestrzeń, czas i architektura” PWN, 1968
• M. Kysiak – „Architektura pawilonów wystawowych“ – Oficyna Wydawnicza PW, 1998 Warszawa
• Czasopisma: Area, Domus, 2+3D, Architektura
• Exhibition design, Daab 2009, ISBN: 978-3-86654-062-0
• A.Rudolf, Dynamika formy architektonicznej, Officyna s.c., Łódź 2016, ISBN: 978-83-62409-51-8
• P. Barłóg, Przestrzeń realna i wirtualna w wystawiennictwie muzealnym, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu 2013, ISBN: 978-83- 63533-13-7
• A. Kiciński, Muzea. Zagadnienia rozwoju i projektowania. Polska perspektywa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2011, ISBN: 978-83-7207-914-5
• J. Bronowski, Potęga wyobraźni, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1988
Literatura uzupełniająca:
• Agata Losantos, Daniela Santos Quartino, Bridget Vrankx -
“Krajobraz miejski” - TMC –Warszawa 2008,
• F. Springer, 13 Pięter, Karakter
• I. Calvino, Wykłady amerykańskie, Czuły barbarzyńca, Warszawa
2002, ISBN 978-83-60318-69-0
• I. Calvino, Niewidzialne miasta,PIW Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2023

wysoko zaliczone przedmioty kierunkowe objęte programem studiów I stopnia, wiedza na temat historii wystawiennictwa oraz współczesnych rozwiązań
wystawienniczych w Polsce i na świecie, umiejętność konstruktywnej analizy procesu projektowego i realizacji projektów wielobranżowych, wysoki poziom umiejętności sporządzania graficznej prezentacji projektu,

5,5 (ocena celująca) – obecność (100%) studenta na zajęciach oraz wzorowa aktywność (wzorowa aktywność na zajęciach, świadoma analiza, podejmowanie ponadprogramowych wyzwań w obrębie zadania, pełne rozumienie i realizacja zadań, bardzo wysoka jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
5,0 (ocena bardzo dobra) – obecność studenta (80%) na zajęciach oraz bardzo dobra aktywność (bardzo dobra aktywność na zajęciach, bardzo dobra realizacja i pełne rozumienie zadań, wysoka jakość prac śródsemestralnych i końcowosemestralnych;
4,5 (ocena plus dobry) – obecność studenta (70%) na zajęciach oraz dobra aktywność (dobra aktywność na zajęciach, pełne rozumienie i realizacja zadań, dobra jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
4,0 (ocena dobry) – obecność studenta (60%) na zajęciach, zadowalająca aktywność (zadowalająca aktywność na zajęciach, rozumienie i realizacja zadań, dobra jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
3,5 (ocena plus dostateczna) – obecność studenta na zajęciach (50%) i przeciętna aktywność (średnia aktywność na zajęciach, rozumienie i realizacja zadań, niezadawalająca jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
3,0 (ocena dostateczna) – obecność studenta na zajęciach (50%) i niska aktywność (słaba aktywność na zajęciach, niepełne rozumienie i realizacja zadań, niska jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac;
2,0 (ocena niedostateczna) – obecność poniżej 50 % na zajęciach lub niedostateczna aktywność (brak aktywności, rozumienia i realizacji zadań, bardzo niska jakość prac i ćwiczeń prezentowanych podczas śródsemestralnych i końcowosemestralnych przeglądów prac

luty 2025