przedmiot kierunkowy

stacjonarnie

Celem przedmiotu „Projektowanie przestrzeni ekspozycyjnych” jest rozwijanie zaawansowanej wiedzy i umiejętności w zakresie projektowania przestrzeni ekspozycyjnych, w szczególności:
- Tworzenie projektów charakteryzujących się wysoką jakością estetyczną, funkcjonalną i technologiczną.
 - Analiza i wdrażanie współczesnych trendów oraz zaawansowanych technologii w projektowaniu przestrzeni wystawienniczych.
 - Pogłębianie umiejętności interdyscyplinarnych, takich jak łączenie teorii sztuk plastycznych z praktycznymi rozwiązaniami projektowymi.
 - Przygotowanie do pracy koncepcyjnej na poziomie odpowiadającym zaawansowanym projektom badawczo-rozwojowym lub realizacyjnym.

1. Teoretyczne podstawy projektowania przestrzeni wystawienniczych:
Historia i ewolucja wystawiennictwa: analiza kluczowych przykładów i trendów.
Współczesne teorie aranżacji wystaw – od estetyki do funkcjonalności.
Kulturowe i społeczne aspekty przestrzeni wystawienniczych: rola odbiorcy, percepcja treści wizualnych i przestrzennych.
Znaczenie interdyscyplinarności w projektowaniu: integracja sztuk wizualnych, nowych technologii i narracji przestrzennej.
 2. Projektowanie koncepcyjne i scenariusze wystaw: 
Tworzenie zaawansowanych scenariuszy wystaw na podstawie badań potrzeb użytkowników oraz założonych celów ekspozycji.
Opracowanie narracji przestrzennej: wykorzystanie światła, dźwięku, koloru i formy w budowaniu spójnego przekazu.
Analiza relacji między treścią wystawy a projektowaną przestrzenią: optymalizacja układu funkcjonalnego i estetycznego.
 3. Technologie w projektowaniu przestrzeni wystawienniczych: 
Zastosowanie technologii multimedialnych w ekspozycjach (projekcje, interaktywne ekrany, rzeczywistość rozszerzona i wirtualna).
Wykorzystanie nowoczesnych materiałów w konstrukcji wystaw i elementów ekspozycyjnych.
Tworzenie wizualizacji 3D, makiet cyfrowych i prototypów jako narzędzi projektowych.
Zrównoważone projektowanie przestrzeni wystawienniczych: ekologiczne materiały i efektywne zarządzanie energią.
 4. Praktyczne aspekty realizacji projektów: 
Tworzenie dokumentacji technicznej i wykonawczej dla przestrzeni wystawienniczych.
Zarządzanie projektem: harmonogramy, budżet, współpraca z podwykonawcami i zespołami interdyscyplinarnymi.
Bezpieczeństwo użytkowników w przestrzeniach wystawienniczych: normy, ergonomia i rozwiązania dostosowane do potrzeb osób z różnymi ograniczeniami.
 5. Twórcze podejście do problemów projektowych: 
Eksperymentalne techniki projektowania przestrzeni wystawienniczych.
Wykorzystanie inspiracji z różnych dziedzin sztuki (malarstwo, rzeźba, fotografia) w projektowaniu wystaw.
Rozwijanie umiejętności twórczego rozwiązywania problemów projektowych oraz adaptacji przestrzeni do zmiennych warunków i potrzeb.
 6. Analiza wybranych przykładów przestrzeni wystawienniczych: 
Studium przypadku: analiza najlepszych realizacji wystaw na poziomie krajowym i międzynarodowym.
Wizyta w muzeach, galeriach i centrach wystawienniczych – praktyczna ocena zastosowanych rozwiązań projektowych.
Tworzenie raportów z analiz przestrzeni wystawienniczych jako element przygotowania do pracy projektowej.
 7. Prezentacja i obrona projektu końcowego: 
Przygotowanie zaawansowanego projektu wystawy na zadany temat, uwzględniającego potrzeby użytkowników, wymagania funkcjonalne oraz aspekty technologiczne.
Przygotowanie pełnej dokumentacji projektowej: rysunki techniczne, wizualizacje, scenariusz wystawy, harmonogram realizacji.
Prezentacja i merytoryczna obrona projektu w formie zrozumiałej zarówno dla zespołu projektowego, jak i potencjalnego zleceniodawcy.

- Zaawansowane analizy projektowe: Studium przypadku najlepszych praktyk wystawienniczych.
 - Projekty badawczo-rozwojowe: Tworzenie koncepcji opartych na najnowszych technologiach.
 - Dyskusje eksperckie: Współpraca z zaproszonymi ekspertami w zakresie wystawiennictwa.

- Lorenc, Jan, Skolnick, Lisa S., Berger, Craig "What Is Exhibition Design?"
- McKenna-Cress, Polly, Kamien, Janet "Creating Exhibitions: Collaboration in the Planning, Development, and Design of Innovative Experiences"
- Dean, David "Museum Exhibition: Theory and Practice"

1. Wiedza teoretyczna: 
Podstawy historii sztuki i architektury, w tym znajomość najważniejszych stylów artystycznych i ich wpływu na projektowanie przestrzeni.
Znajomość podstawowych zasad projektowania wnętrz i przestrzeni użytkowych.
Ogólna orientacja w współczesnych trendach w architekturze i designie.
 2. Umiejętności praktyczne: 
Umiejętność rysunku technicznego i odręcznego, umożliwiająca tworzenie szkiców koncepcyjnych.
Podstawowe umiejętności obsługi programów graficznych (np. AutoCAD, SketchUp, Adobe Photoshop/Illustrator).
Umiejętność tworzenia modeli przestrzennych w formie makiet lub wizualizacji cyfrowych.
 3. Kompetencje projektowe i analityczne: 
Umiejętność analizy przestrzeni i rozumienia jej funkcji użytkowych.
Zdolność do prowadzenia badań i selekcji informacji, np. dotyczących użytkowników przestrzeni wystawienniczej.
Umiejętność identyfikacji problemów projektowych i poszukiwania ich rozwiązań.
 4. Kompetencje interpersonalne i organizacyjne: 
Podstawowa umiejętność pracy w grupie, w tym komunikacji i współpracy nad wspólnym projektem.
Zdolność organizacji własnej pracy oraz zarządzania czasem.
 5. Kreatywność i wrażliwość artystyczna: 
Wrażliwość na estetykę i detale, pozwalająca na tworzenie projektów o wysokiej jakości wizualnej.
Otwartość na eksperymentowanie z formą, kolorem i materiałami.
 6. Orientacja techniczna: 
Ogólne zrozumienie właściwości materiałów wykorzystywanych w projektowaniu wnętrz i ekspozycji.

Ocena końcowa jest ustalana na podstawie kilku kluczowych
elementów, takich jak: frekwencja, zaangażowanie na zajęciach, jakość
wykonanych projektów oraz aktywność podczas dyskusji i prezentacji.
Szczegółowe kryteria dla poszczególnych ocen są następujące:

 Ocena 3,0 (dostateczny): 
Frekwencja: minimum 70% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu spełniającego podstawowe wymogi techniczne i
funkcjonalne, ale z wyraźnymi brakami w estetyce lub innowacyjności.
Minimalne zaangażowanie w dyskusje i konsultacje.
Projekty wykazują ograniczoną samodzielność twórczą, są
schematyczne, ale funkcjonalnie poprawne.

 Ocena 3,5 (dostateczny plus): 
Frekwencja: minimum 75% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu poprawnego pod względem funkcjonalnym, z
częściowo rozwiniętą estetyką i elementami indywidualnego podejścia.
Częściowe zaangażowanie w pracę grupową oraz konsultacje
projektowe.

 Ocena 4,0 (dobry): 
Frekwencja: minimum 80% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu wykonanego starannie, zgodnego z wytycznymi,
uwzględniającego podstawowe aspekty funkcjonalne, estetyczne i
technologiczne.
Aktywny udział w dyskusjach i otwartość na korekty oraz
wprowadzanie ulepszeń do projektu.
Projekt prezentuje twórcze podejście i poprawną analizę problemów
projektowych.

 Ocena 4,5 (dobry plus): 
Frekwencja: minimum 85% obecności na zajęciach.
Projekt o wysokiej jakości wykonania, z widoczną innowacyjnością
oraz dbałością o detale.
Znaczące zaangażowanie w pracę grupową, aktywny udział w
konsultacjach i rozwijanie własnych pomysłów.
Praca wykazuje zrozumienie zasad projektowania i umiejętność ich
twórczego zastosowania.

 Ocena 5,0 (bardzo dobry):
Frekwencja: minimum 90% obecności na zajęciach.
Projekt wyróżniający się wysoką jakością pod względem
funkcjonalnym, estetycznym i technologicznym.
Wyraźnie rozwinięta kreatywność oraz umiejętność łączenia różnych
dziedzin (np. grafika, rzeźba, multimedia) w projektowaniu.
Aktywny udział w zajęciach, regularne konsultacje i wnoszenie
wartościowych uwag podczas dyskusji.
Gotowość do obrony własnych koncepcji w sposób merytoryczny i
przekonujący.

 Dodatkowe uwagi: 
Brak wymaganej obecności lub nieoddanie projektu automatycznie
uniemożliwia uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu.
Projekty spóźnione lub oddane po terminie mogą być ocenione z
obniżeniem o jedną ocenę.
Szczególną wagę przywiązuje się do oryginalności i twórczości, dlatego
plagiaty lub nieautorskie rozwiązania będą skutkować niezaliczeniem
przedmiotu.

15.10.2024