pracownia kierunkowa - prowadząca do dyplomu, w pierwszym roku studiów 1 stopnia wybór jednej z 10 opcji, na 2 roku jednej z 5, następnie jako pracownia prowadząca, dyplomująca

hybrydowo - z przewagą zajęć stacjonarnych

Pracownia Sztuki Pojęciowej została utworzona i uruchomiona w roku 2018 jako pracownia dyplomująca dla studentów drugiego stopnia studiów, magisterskich, w celu wyodrębnienia problematyki artystycznej pozostającej w sukcesji historycznego konceptualizmu, powiązanej z wykładnią formy artystycznej jako struktury relacji pojęć, gdzie reprezentacje pojęć są czynnikami późniejszych decyzji i podlegają doborowi funkcjonalnemu. Powołanie PSPoj było skutkiem obserwacji studenckich wyborów specjalizacji dyplomowej na przestrzeni lat, oraz zaobserwowanych tą drogą tendencji i niedogodności. PSPoj stanowi poszerzenie spektrum programowego, daje studentom możliwość bardziej wyrazistego określania jednostkowych, indywidualnych ścieżek studiów wobec ogólnej problematyki sztuki. Pracownia Sztuki Pojęciowej odwołuje się do praktyki i teorii sztuki konceptualnej na wszystkich etapach jej genezy i historycznej ewolucji, lecz również do występujących w sztuce przełomu XX/XXI wieku nurtów łączących sensoryczne formy ekspresji (w tym również środki technologiczne) ze strukturą języka werbalnego, z literaturą, gramatyką (gramatyka generatywna N.Chomskiego), językoznawstwem, semantyką i semiologią. Zajęcia dla studiów licencjackich prowadzimy od roku akademickiego 2023-24, decyzja ta została podjęta skutkiem korekt programowych i ewolucji programu pracowni - zmierzających do zwiększenia spektrum oferty oraz zbalansowania toku studiów.

Pracownia wprowadza studentów rozpoczynających studia - teoretycznie i praktycznie - w aktywność w kształtowaniu i formułowaniu tematów własnych zainteresowań, własnych metod i procedur opisu tematu, budowy struktur dzieła i jego artykulacji, w ćwiczenia w zakresie dokumentacji technicznej zdarzeń czasowych, w ćwiczenia w zakresie edycji i form redakcji artefaktów, ćwiczenia z zakresu interpretacji, artykulacji i uzewnętrzniania własnych emocji i potrzeb. W pierwszym semestrze (zima 1 r studiów) studenci wykonują 1-3 ćwiczeń na tematy zadane, w trakcie których mają na kilku etapach opcję własnej interpretacji tematu, indywidualizacji metod pracy.

Sztuka konceptualna – jej geneza i pierwszy etap rozwoju. Twórczość Lawrence’a Weinera, Josepha Kosutha, Art and Language. Inspiracje filozofią Ludwiga Wittgensteina. Wrocławski konceptualizm i kontekstualizm Jana Świdzińskiego. Nurty konceptualne i postkonceptualne w sztuce światowej. Wątki konceptualne w sztuce aktualnej. Semantyka, semiologia, związki współczesnego językoznawstwa z teorią sztuki i jego wpływ na twórczość artystyczną. Gramatyka generatywna Noama Chomskiego. Sztuka pamięci – tradycje mnemotechniczne, retoryczne, hermetyczne, oraz ich wpływ na twórczość współczesnych artystów. Twórczość Frances Amelii Yates – The Art of Memory, Giordano Bruno and the Hermetic Tradition. Praktyki i konwencje inspirowane ideami konceptualnymi.

Tok studiów jest nakierowany na stopniową, zaawansowaną indywidualizację w określaniu ich problematyki i celów, zmierzającą do stopniowego precyzowania zakresu, tematu i zawartości magisterskiej pracy dyplomowej - w formie dzieła i dystertacji. Studia rozpoczynają się od zapisu do pracowni, na etapie którego student musi sprecyzować i wyartykułować swoje osobiste zainteresowania i wektory poszukiwań (karta - plan studiów). Zatwierdzenie planu studiów jest równoznaczne z przyjęciem opieki dydaktyczno-naukowej przez kierownika pracowni. Od tego momentu rozpoczyna się proces stopniowej realizacji przyjętego planu i jego precyzowanie, modyfikacje - z semestru na semestr. Pierwszy etap pracy w pracowni (2 semestry) to głównie zbieranie i opracowywanie problematyki (kwerendy), stanowiącej podstawę dyplomowej specjalizacji (bibliografia, zestawienia autorów i tytułów dzieł, faktografia, wykłady, konsultacje specjalistyczne). W kolejnych 2 semestrach dominuje zachęta do prototypowania - podejmowania autorskich prób wykorzystania, falsyfikacji zgromadzonej wiedzy w sposób doświadczalny. Piąty semestr jest czasem przeznaczonym na wykonanie pracy dyplomowej. Wszystkim etapom towarzyszą indywidualne krytyki. Ćwiczenia w kształtowaniu własnych metod i procedur opisu tematu, budowy struktur dzieła i jego artykulacji. Ćwiczenia w zakresie dokumentacji technicznej zdarzeń czasowych. Ćwiczenia w zakresie edycji i form redakcji artefaktów. Ćwiczenia z zakresu interpretacji, artykulacji i uzewnętrzniania własnych emocji i potrzeb. Własna praca twórcza realizowana pod opieką dydaktyczną

Joseph Kosuth „Art After Philosophy”

Joseph Kosuth „Artist as Anthropologist”

Lucy Lippard, Six Years: The Dematerialization of the Art Object from 1966 to 1972, University of California Press 1997

Grzegorz Dziamski „Konceptualizm” w: Grzegorz Dziamski (red.) Od awangardy do postmodernizmu, Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. 1996, ISBN 83-85323-21-X (uzupełniająca)

Studenci są zobowiązani poszerzać listę lektur oraz źródeł innego typu o propozycje własne - jako uzupełniające

na ocenę 3.0 wymagane jest zaliczenie kursu, czyli wykonanie w sposób zadawalający co najmniej tzw. "zadania semestralnego" oraz jego poprawna prezentacja na przeglądzie semestralnym

na ocenę 4,0 wymagane jest ponadto wykonanie i prezentacja co najmniej jednego zadania zaproponowanego indywidualnie, zatwierdzonego przez prowadzących i prowadzonego w formie konsultacji

na ocenę 5,0 wymagane jest spełnienie powyższych warunków na poziomie wyższym niż zadawalający, oraz dodatkowe wykazanie się inicjatywą autorską

na ocenę 5,5 zasługują osoby, które wszystkie wymagania spełniły celująco i nadały im cechy indywidualne i twórcze

19, 02, 2025