podstawowe

stacjonarnie

Zapoznanie studentów z najwybitniejszymi twórcami rewolucji teatralnej przełomu XIX/XX oraz XX wieku, z ideami i dziełami, które przekształciły język wizualny współczesnej inscenizacji. Kształcenie umiejętności analizy i interpretacji awangardowych dramatów twórców XX wieku – ze świadomością ich tradycji inscenizacyjnych, wpływu na zmianę środków plastycznych w teatrze XX wieku.

W trakcie zajęć omawiane są przekształcenia estetyki teatralnej, zmiany sposobu myślenia o przestrzeni i plastyce w XX w.
Studenci poznają twórczość wybitnych reżyserów i scenografów, dramaturgów, autorów nowatorskich projektów rewolucjonizujących język sceniczny - twórców awangardy teatralnej początku XX wieku oraz kontrkultury teatralnej lat 60. i 70.
Zajęcia poświęcone twórczości artystów teatru XX wieku: reżyserów, scenografów (m. in. E. G. Craiga, A. Appii, S. Wyspiańskiego, W. Meyerholda, M. Reinhardta, O. Schlemmera, A. Artauda, E. Piscatora, B. Brechta, T. Kantora, J. Grotowskiego) – wpływom ich koncepcji na przekształcenie języka współczesnej inscenizacji. Omówione zostaną także teksty dwudziestowiecznych dramatopisarzy, które projektowały/inspirowały nowatorskie rozwiązania przestrzenne i plastyczne ( m.in. L. Pirandello, J. Genet, S. Beckett, E. Ionesco, B. Brecht)
Artyści, zjawiska, teatralne rewolucje w teatrze światowym będą prezentowane w odniesieniu do rodzimej sztuki teatralnej i artystów działających w Polsce.
Zajęcia mają pomóc studentowi w rozpoznaniu skali i odmienności wyzwań, jakie stanęły przed twórcami języka wizualnego w teatrze XX w., poznać zjawiska, które na to wpłynęły.

Zajęcia łączą formę wykładu i prezentacji multimedialnej z konwersatorium/dyskusją

Arcydzieła inscenizacji. Od Reinhardta do Wilsona, Warszawa 1997.
J. Bab, Teatr współczesny. Od Meiningeńczyków do Piscatora, Warszawa 1959.
M. Berthold, Historia teatru, Warszawa 1980 („Od naturalizmu po współczesność”).
Historia teatru, pod red. J. R. Browna, Warszawa 1999 („Teatr po I i po II wojnie światowej”, „Teatr po roku 1970”).
P. Pavis, Słownik terminów teatralnych, Warszawa 1998.
D. Bablet, Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980.
J. L. Styan, Współczesny dramat w teorii i scenicznej praktyce, Wrocław 1997.

Teksty dramatyczne (wybór):
B. Brecht, Opera za trzy grosze/Matka Courage, S. Beckett, Czekając na Godota/Końcówka,E. Ionesco, Łysa śpiewaczka/Krzesła, J. Genet, Murzyni/Pokojówki, F. Dürrenmatt, Wizyta starszej pani/Fizycy, T. Williams, Szklana menażeria, L. Pirandello, Sześć postaci w poszukiwaniu autora, E. O’Neill, Zmierzch długiego dnia/Księżyc świeci nieszczęśliwym, M. Gorki, Na dnie,W. Majakowski, Pluskwa, Łaźnia,W. B. Yeats, Przy źródle jastrzębia. S. Wyspiański, Akropolis, Bolesław Śmiały, Skałka.

Teksty źródłowe (fragmenty):

A. Appia, Dzieło sztuki żywej, Warszawa 1974; A. Artaud, Teatr i jego sobowtór, Warszawa 1966; Brecht, Małe organon dla teatru „Pamiętnik Teatralny” 1995 nr 1; E. G. Craig, O sztuce teatru, Warszawa 1985; W. Meyerhold, Przed rewolucją, Warszawa 1988; E. Piscator, Teatr polityczny, „Pamiętnik Teatralny” 1960, nr 1.Podręczniki i opracowania (fragmenty):
D. Kosiński, Grotowski. Przewodnik, Wrocław 2009.
L. Kolankiewicz, Święty Artaud, Warszawa 1988.
M. Leyko, Oskar Schlemmer. Eksperymentalna scena Bauhausu. Wybór pism, wstęp i oprac. M. Leyko, Gdańsk 2010.
Z. Osiński, Grotowski i jego Laborarorium, Warszawa 1980.
K. Pleśniarowicz Kantor, Wrocław 1997/ K. Pleśniarowicz, Teatr nie–ludzkiej formy, Universitas, Kraków 1994.
Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy śmierci, pamięci i obecności, red. M. Bryś, A. R. Burzyńska, K. Fazan, Kraków 2014.
Z. Raszewski, Paradoks Wyspiańskiego, K. Nowacki, O inscenizacji „Bolesława Śmiałego” w: „Pamiętnik Teatralny” 1957, z. 3-4. 

Pierwszy semestr kończy się zaliczeniem z oceną – na podstawie obecności i aktywności na zajęciach oraz pracy semestralnej. Dopuszczalne dwie nieobecności nieusprawiedliwione w semestrze. 

2 listopada 2023