kierunkowe

stacjonarne

Nabycie umiejętności samodzielnego formułowania programu i realizowania prac badawczych, konserwatorskich i dokumentacyjnych przy zabytkowych i współczesnych malowidłach sztalugowych na podobraziu płóciennym – prace samodzielne i zespołowe na obiektach zabytkowych, wykonywane pod opieką pedagogów.

Rozszerzenie wiedzy na temat historycznych i współczesnych możliwości technicznych i materiałów oraz aparatury wykorzystywanej w konserwacji malowideł sztalugowych. Rozwijanie  umiejętności projektowania i organizowania prac badawczych i konserwatorskich, rozwiązywania zagadnień technicznych i estetycznych dotyczących konserwacji malowideł zabytkowych na płótnie, także na podobraziach nietypowych, stosownie do ich wartości historyczno-dokumentalnych i artystycznych. Formułowanie programu prac konserwatorskich oraz samodzielne wykonanie pełnej konserwacji co najmniej jednego malowidła na podobraziu płóciennym / malowidła dwustronnego / malowidła na podobraziu sztywnym / nietypowym – poprzedzone zebraniem danych inwentaryzacyjnych, ikonograficznych i historycznych o obiekcie, przeprowadzeniem rozpoznania jego technologii, stanu zachowania i warunków przechowywania – na podstawie obserwacji, wywiadu oraz badań archiwalnych i laboratoryjnych. Wykonanie dokumentacji prac badawczych i konserwatorskich.

Ćwiczenia na indywidualnie przydzielonych obiektach zabytkowych oraz prace zespołowe pod opieką pedagogów – korekta programów prac konserwatorskich i realizowanych zabiegów, analiza wyników obserwacji i badań specjalistycznych, dyskusja i krytyczna ocena prac. Ilość opracowywanych zadań zależy od wymogów poszczególnych obiektów, indywidualnych umiejętności, możliwości manualnych i zdolności plastycznych studentów. Indywidualne konsultacje na wybrane tematy z zakresu technicznych i estetycznych zagadnień konserwatorskich prowadzone jako próby samodzielnego opracowania problemów konserwatorskich. Uzupełnienie wiadomości z wykładów prowadzonych na II roku pokazem sprzętu, materiałów i metod konserwatorskich. Zadaniem końcowosemestralnym jest przygotowanie dokumentacji konserwatorskiej pisemnej (w formie wydruku komputerowego) i fotograficznej. Obowiązuje przegląd semestralny, egzamin ustny.

Podstawowa:

 Berger G. A., Russell W., Conservation of Painting, London 2000.

 Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, UMK Toruń 1997.

 Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975.

 Problemy dublowania obrazów na płótnie, praca zbiorowa pod red. M. Roznerskiej, J. Arszyńskiej, Toruń 2005.

 Hopliński J., Farby i spoiwa malarskie, Wrocław 1990.

 Markowski D., Ochrona impastowej warstwy malarskiej obrazów olejnych na płótnie podczas zabiegów konserwatorskich, Toruń 2002.

 Mirowska E., Poksińska M., Rouba B., Wiśniewska I., Identyfikacja podobrazi i spoiw malarskich w zabytkowych dziełach sztuki, Toruń 1992.

 Rouba B., Podobrazia płócienne w procesie konserwacji, Toruń 2000.

 Serenissima. Światło Wenecji. Dzieła mistrzów weneckich XIV-XVIII wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie w świetle nowych badań technologicznych, historycznych i prac konserwatorskich, kat. wyst., Muzeum

 Narodowe w Warszawie, Warszawa 1999.

 Slánský B., Technika malarstwa, t II, Badanie i konserwowanie obrazów, Warszawa 1965.

 Szmit-Naud E., Uzupełnienia ubytków warstwy malarskiej obrazów. Zmiany optyczne a stabilność stosowanych materiałów, Toruń 2006.

 Wyszyńska J., Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, „Studia i Materiały WKiRDS ASP w Krakowie” XII, Kraków 2003.

 Wyszyńska J., Metody konserwacji malowideł dwustronnych na płótnie w pracach magisterskich Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, „Studia i Materiały WKiRDS ASP

 w Krakowie” XXV, Kraków 2017.

Czasopisma:

„Biuletyn Informacyjny Konserwatorów Dzieł Sztuki”, „Ochrona Zabytków”, „Biblioteka Muzealnictwa  i Ochrony Zabytków”, „Biuletyn Historii Sztuki”, „Folia Historiae Artium”, „Zeszyty Naukowe UMK w Toruniu”, „Studenci o konserwacji”, „Zeszyty Naukowe ASP w Warszawie”, „Studia i Materiały WKiRDS ASP

w Krakowie”, „IIC Art. and Archaeology Technical Abstracts”, „ICOM Committee for Conservation Triennial Meeting Materials”, „Technologia Artis”, „Kermes”, „Studies in Conservation” www.ingentaconnect.com/content/maney/sic, “The Picture Restorer”, “The Conservator /Journal of the Institute of Conservation”, „Maltechnik/Restauro” www.restauro.de, „National Gallery Bulletin” www.nationalgallery.org.uk/technical-bulletin, „Institute Royal du Patrimoine Artistique Bulletin”, “Technology and Conservation”, “Conservation Perspectives, The GCI Newsletter” www.getty.edu/conservation.

Uzupełniająca:

Brandi C., Teoria restauracji, Warszawa 2006.

Chiantore O., Rava A., Conserving Contemporary Art. Issues, Methods, Materials and  Research, The Getty Trust 2013. 

Fassatiova O., Grzyby mikroskopowe w mikrobiologii technicznej, Warszawa 1983.

Gettens R.J., Stout G.L., Painting materials - a short encyclopaedia, Dover Publication, New York 1966

Leene J.E., Textile conservation,  IIC - The International Institute for Conservation of Historic and Artistic Works. Butterworths, London 1972.

Marijnissen R.H., Degradation, conservation et restauration de l’oeuvre d’art, Bruxelles 1967.

Reau L., Iconographie de l’art chretien, 3 tomes, Paris 1955–1959

Sztuka konserwacji. Materiały z konferencji jubileuszu 50-lecia WKiRDS ASP w Warszawie 1997.      

/itp.- patrz: kartoteka poz. bibliograf. II Katedry oraz prace dyplomowe, Archiwum WKiRDS ASP w Krakowie/.

Obowiązuje regulamin pracowni, ubranie odpowiednie do pracy i wyposażenie w podstawowe narzędzia.

Dla uzyskania pozytywnej oceny wymaga się:

- frekwencji, punktualności (nie więcej niż 3 nieusprawiedliwione nieobecności)

- zainteresowania przedmiotem

- opanowania wiadomości teoretycznych

- odpowiedzialności i dbałości o bezpieczeństwo obiektu

- umiejętności wnioskowania, formułowania założeń i opanowania słownictwa konserwatorskiego    

- umiejętności uzasadniania wyboru materiałów i metod

- odpowiedzialności i dbałości o bezpieczeństwo obiektu

- ostrożności i precyzji działania

- osiągniecia odpowiedniego poziomu artystycznego i technicznego wykonania prac

- rzetelności wykonywania  zadań

- staranności dokumentowania prac

- frekwencji, punktualności

- kultury osobistej.

Skala ocen:

3,0: spełnienie powyższych  wymagań w stopniu umiarkowanym

4,0: spełnienie powyższych  wymagań w stopniu dobrym

5,0: spełnienie powyższych  wymagań w stopniu bardzo dobrym

5,5: spełnienie powyższych  wymagań w stopniu wybitnym

10.03.2024