|
Kod przedmiotu
|
0213.MA.4.1.01.S
|
|
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
|
Sculpture
|
|
Zakres programowy (jeśli dotyczy)
|
-brak-
|
|
Poziom kształcenia
|
jednolite studia magisterskie;
|
|
Profil kształcenia
|
ogólnoakademicki;
|
|
Forma studiów
|
stacjonarne;
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Grupa przedmiotów
|
kierunkowe
|
|
Powiązanie z prowadzonymi badaniami naukowymi w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki
|
TAK
|
|
Sposób realizacji
|
stacjonarnie
|
| Formy zajęć
|
| Formy zajęć do wyboru | Liczba godzin zajęć | w tym liczba godzin zajęć na odległość |
|---|
|
Wykład
|
6
|
0
|
|
Zajęcia w pracowni
|
218
|
0
|
|
RAZEM
|
224
|
|
|
| Aktywność i liczba godzin pracy studenta
|
| Aktywność studenta | Liczba godzin pracy |
|---|
|
Udział w zajęciach dydaktycznych objętych harmonogramem realizacji programu studiów
|
224
|
|
Praca własna studenta (w tym m. in.: zadania domowe, przygotowanie prac etapowych i/lub końcowych, przygotowanie do zaliczenia/egzaminu, zapoznanie się z literaturą, udział w konsultacjach i inne)
|
48
|
|
|
Cel przedmiotu
|
- pogłębienie doświadczenia artystyczno-warsztatowego poprzednich lat, w szczególności zorientowanego na indywidualizm interpretacji, transformacji i kreacji;
- utrwalenie świadomości samorealizacji poprzez przekraczanie dotychczasowego doświadczenia, uzmysłowienie konieczności autonomii wyborów ideowo-formalnych,
- konsekwentne rozwijanie świadomości związanej z poszukiwaniem autorskich środków plastycznego wyrazu;
- budowanie kompetencji kreatywnego wykorzystania zdobytych umiejętności i wiedzy nakierowanych na samodzielny, w pełni autorski sposób artystycznego wyrażania podejmowanych problemów i dociekań
|
| Efekty uczenia się przedmiotu |
| w zakresie wiedzy
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K_W01
|
W1: Student posiada pogłębioną wiedzę z zakresu historii rzeźby, metodologii procesu twórczego, powstawania oraz funkcji współczesnego dzieła sztuki.
|
dyskusja, przegląd
|
|
K_W04
|
W2:Student posiada wiedzę z zakresu metod, technik i technologii rzeźbiarskich niezbędnych do realizacji zakładanych projektów. Kreatywnie interpretuje obserwowane zjawiska, modyfikuje i organizuje przestrzeń, konstrukcję dzieła, poznaje różne środki ekspresji tworzywa rzeźbiarskiego.
|
przegląd
|
|
K_W07
|
W3: Posiada wiedzę o wzajemnych relacjach pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi aspektami praktyki artystycznej, w szczególności rzeźby.
Zna główne tendencje rozwoju sztuk wizualnych i umie je odnieść do własnej praktyki artystycznej.
|
dyskusja, przegląd
|
|
| w zakresie umiejętności
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K_U01
|
U1: Potrafi przeprowadzić proces twórczy właściwy rzeźbie.
Rozpoznaje i wykorzystuje zaobserwowane i poznane wzorce kreacji artystycznej do w pełni samodzielnych i zindywidualizowanych wypowiedzi rzeźbiarskich, w szczególności świadomie wykorzystuje logikę, harmonię form naturalnych wykorzystując możliwości semantyczne tworzywa rzeźbiarskiego.
|
przegląd
|
|
K_U03
|
U2: Umie dobrać i porządkować zestaw adekwatnych środków
artystycznego wyrazu do treści jakie one mogą przenosić.
Potrafi określać założenia swojej strategii twórczej. Jest gotów umiejętnie wprowadzić własne metody oraz narzędzia w procesie twórczym.
|
przegląd
|
|
K_U06
|
U3: Potrafi umiejętnie wykorzystać dostępne możliwości warsztatowe w celu efektywnej realizacji własnego projektu rzeźbiarskiego. Umie właściwie dostosować szeroko rozumiane środki warsztatu rzeźbiarskiego.
|
przegląd
|
|
| w zakresie kompetencji społecznych
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K_K01
|
K1: Rozumie potrzebę stałego pogłębiania swojego doświadczenia, wiedzy o kulturze, kompetencji intelektualnych; jest zdolny do samodzielnego zdobywania integrowania nabytej wiedzy.
|
przegląd
|
|
K_K02
|
K2: Posiada zdolność krytycznej oceny własnych działań twórczych oraz działań artystycznych innych twórców. Jest gotów do krytycznej dyskusji na temat współczesnych zjawisk sztuki.
|
dyskusja, przegląd
|
|
|
Treści programowe
|
- Gotowość obserwacji i analizy szeroko rozumianej natury i obserwowanych zjawisk/zdarzeń jako podstawy do obiektywizacji poznawczej dzieła rzeźbiarskiego, własne studia i szkice problemowe jako subiektywizacja zaobserwowanych zjawisk,
- przekształcenia/metamorfozy, deformacje, reorganizacje i reinterpretacje proporcji, kompozycji, relacji i organizacji elementów w przestrzeni jako forma języka plastycznego
- pogłębianie zagadnień dotyczących pojęć związanych z kulturą wizualną, w szczególności ujawniającymi się w sztuce współczesnej i najnowszej,
- otwartość na eksperymenty formalne i materiałowe; doświadczenia koncepcyjne formułowane przez studentów jako przejaw ich twórczego zaangażowania oraz rozwijania kreacyjnej wyobraźni
- wprowadzanie treści związanych różnorodnymi strategiami twórczymi i współczesnym językiem rzeźby, twórczo poszerzającymi możliwości kreacyjne
|
|
Metody dydaktyczne
|
- studium praktyczne oparte o analizę szeroko rozumianych zjawisk z obszaru natury, życia społecznego i kulturowego
- zadania w formie indywidualnych projektów studenckich z nakierowaniem na eksperyment formalny i indywidualnie proponowane tematy
- korekty indywidualne i grupowe;
- dyskusje indywidualne i grupowe;
- publiczne autoprezentacje własnych dokonań oraz artystycznych zainteresowań/zaangażowanie w realizacje projektów wystawienniczych pracownianych lub wydziałowych
- zadanie semestralne wg indywidualnie ustalanych/negocjowanych tematów
|
|
Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej
|
Lektura uzupełniająca:
dostępne w zasobach Biblioteki Głównej ASP publikacje dotyczące sztuki rzeźby XX/XXI w. oraz publikacje dotyczące sztuki aktualnej, w tym prenumerowane periodyki (Sculpture, ArtForum, Orońsko itp); literatura z zakresu estetyki i podstaw percepcji wizualnej, samodzielna kwerenda na specjalistycznych portalach internetowych.
preferowane lektury własne, ujawniające indywidualne artystyczne zainteresowania studenta oraz jego kulturowe podłoże (do wykorzystania podczas autoprezentacji)
|
|
Dodatkowe informacje
|
-brak-
|
| Sposoby oceniania osiągniętych efektów uczenia się
|
| Sposób oceniania (składowe) | Składowe oceny końcowej w % (łącznie 100%) |
|---|
|
Realizacja zadań problemowych semestralnych oraz zadań własnych(zadania indywidualne) ze szczególnych uwzględnieniem:
-poziom artystyczny i warsztatowy prac
-zaangażowanie oraz kreatywne podejście do pełnego procesu twórczego
otwarcie na indywidualny rozwój
|
70%
|
|
- obecność na zajęciach
|
30%
|
|
|
Kryteria i skala ocen
|
Skala ocen zgodna z przyjętą przez uczelnię:
celujący (5,5), bardzo dobry (5), dobry plus (4,5), dobry (4.0), dostateczny plus (3,5), dostateczny (3,0) , niedostateczny (2.0)
Realizacja poniższych kryteriów na poziomie co najmniej 90% to warunek otrzymania oceny bardzo dobrej, Ocena celującą to pełna realizacja zakładanych kryteriów. Ocena dobra oraz plus dobra - 40-80 %, ocena dostateczna 30%. Ocena niedostateczna to eska frekwencja oraz niezadowalający(rażąco niski poziom pracy) oraz bierny stosunek do procesu realizacyjnego i rażąco niska aktywność. i zaangażowanie w realizacje programu pracowni.
Na ocenę osiągnięć studenta wpływ maja następujące kryteria:
- ocena poziomu artystycznego i technicznego realizowanych prac
- ocena stopnia zaangażowania w realizacje programu
- rzetelność wykonywania zadań
- otwartość i kreatywność, gotowość do dyskursu
- zdolność do podejmowania artystycznego ryzyka
- stała potrzeba poszukiwania i eksperymentu
- frekwencja
|
|
Data sporządzenia karty
|
3.10.2023
|
