kierunkowe

zdalnie lub hybrydowo

Celem kursu jest nakreślenie perspektywy służącej analizie i interpretacji sztuki wykorzystującej współczesny warsztat artystyczny wynikający z zastosowania technologii. Tematyka kursu dotyczy sztuki interfejsu,  teleobecności lub telematyczności. Wskazuje się na współczesne wartości sztuki lub jej genezę odnajdywaną w różnych sferach życia, tj. np. media,  infrastrukturę miejską, politykę lub biznes. Wykład ma także na celu doprowadzić do zakończenia "inkubacji artystycznej", mając na myśli zakończenie studiów magisterskich, tj. doprowadzenie teoretycznej edukacji na temat sztuki do poziomu świadomego rozpoznawania i tworzenia sztuki w różnych przestrzeniach/środowiskach, tym samym potraktowania sztuki jako uniwersalnego zjawiska związanego z naturą człowieka.

Problematyka omawiana jest na przykładach dzieł sztuki. Są prezentowane różne rodzaje prac artystycznych, grupy twórców z uwzględnieniem ich poglądów pozaartystycznych. Wskazuje się na eksperymentatorski i naukowy charakter niektórych artystycznych projektów i artystycznej aktywności. Podobnie analizuje się zaangażowanie artystów w życie społeczne, politykę lub biznes. Analiza przykładów zahacza o wątki socjologiczne, kulturoznawcze, filozoficzne z elementami futurologii.

Wykład z elementami konwersatorium, wsparty prezentacją multimedialną, materiałami z sieci oraz wspólną dyskusją.

1. Ascott R., Consciousness Reframed: art and consciousness in the post-biological era. Conference proceedings, Newport, University of Wales College, 1997.

2. Bakke M., Bio-transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2010.

3. Dziemidok B., Główne kontrowersje estetyki współczesnej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.

4. Myoo S., Ontoelektronika. Wprowadzenie, w red. E. Wilk, I. Kolasińska-Pasterczyk, „Nowa audiowizualność - nowy paradygmat kultury?”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.

5. Gwóźdź A., Technologie widzenia, czyli media w poszukiwaniu autora: Wim Wenders, Universitas, Kraków 2004.

6. Porczak A. Interaktywne media sztuki, Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 2009.

W każdym momencie zajęć studentki/studenci mogą podjąć dyskusję na temat własnego procesu twórczego w odniesieniu do omawianych treści.

Podstawą oceny z egzaminu jest końcowa (semestralna) praca pisemna, dotycząca interpretacji wybranego dzieła sztuki nowych mediów (może to być jedna z prac artystycznych omawianych na zajęciach). Praca składa się z tekstu o objętości 3 do 5 stron (1800 znaków na stronie) oraz bibliografii z książek/czasopism, jak i z sieci. W pracy pisemnej oceniana jest zdolność i samodzielność prowadzenia interpretacji, która wykracza poza materiały bibliograficzne, także wnikliwość i oryginalność przedstawienia tematyki. Na ocenę ma również wpływ samodzielne zaprezentowanie podczas zajęć wybranego zagadnienia oraz aktywność na zajęciach, co ma charakter oceny ciągłej.

Oceniana jest także frekwencja na zajęciach.

Skala ocen: 5,5; 5,0; 4,5: 4,0; 3,5; 3,0; 2.0

10 października 2024