Kod przedmiotu
|
0212.MA.6.3.1.S
|
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
|
Exhibition spaces design
|
Zakres programowy (jeśli dotyczy)
|
-brak-
|
Poziom kształcenia
|
studia drugiego stopnia;
|
Profil kształcenia
|
ogólnoakademicki;
|
Forma studiów
|
stacjonarne;
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Grupa przedmiotów
|
przedmiot kierunkowy
|
Powiązanie z prowadzonymi badaniami naukowymi w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki
|
nie
|
Sposób realizacji
|
stacjonarnie
|
Formy zajęć
|
Formy zajęć do wyboru | Liczba godzin zajęć | w tym liczba godzin zajęć na odległość |
Zajęcia w pracowni
|
56
|
|
|
Aktywność i liczba godzin pracy studenta
|
Aktywność studenta | Liczba godzin pracy |
Udział w zajęciach dydaktycznych objętych harmonogramem realizacji programu studiów
|
56
|
Praca własna studenta (w tym m. in.: zadania domowe, przygotowanie prac etapowych i/lub końcowych, przygotowanie do zaliczenia/egzaminu, zapoznanie się z literaturą, udział w konsultacjach i inne)
|
44
|
RAZEM
|
100
|
|
Cel przedmiotu
|
Celem przedmiotu „Projektowanie przestrzeni ekspozycyjnych” jest rozwijanie zaawansowanej wiedzy i umiejętności w zakresie projektowania przestrzeni ekspozycyjnych, w szczególności: - Tworzenie projektów charakteryzujących się wysoką jakością estetyczną, funkcjonalną i technologiczną.
- Analiza i wdrażanie współczesnych trendów oraz zaawansowanych technologii w projektowaniu przestrzeni wystawienniczych.
- Pogłębianie umiejętności interdyscyplinarnych, takich jak łączenie teorii sztuk plastycznych z praktycznymi rozwiązaniami projektowymi.
- Przygotowanie do pracy koncepcyjnej na poziomie odpowiadającym zaawansowanym projektom badawczo-rozwojowym lub realizacyjnym.
|
Efekty uczenia się przedmiotu |
w zakresie wiedzy
|
Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
K_W01
K_W08
K_W09
K_W11
K_W06 K_W14
|
- W1: Zaawansowana znajomość historii sztuki i architektury oraz jej zastosowania w kontekście współczesnych realizacji wystawienniczych.
- W2: Zrozumienie specyfiki projektowania przestrzeni w oparciu o analizę funkcjonalno-użytkową oraz potrzeby odbiorców.
- W3: Znajomość nowoczesnych technologii oraz materiałów wykorzystywanych w projektowaniu wystaw.
|
Weryfikacja: ćwiczenia wprowadzające, prezentacje projektów, analiza realizacji wystawienniczych.
|
|
w zakresie umiejętności
|
Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
K_U02
K_U11
K_U12
K_U03 K_U01
K_U15 K_U08
|
- U1:Projektowanie z uwzględnieniem kompleksowych aspektów technologicznych, społecznych i estetycznych.
- U2: Samodzielne opracowywanie koncepcji projektowych w oparciu o badania i analizy.
- U3: Umiejętność krytycznego myślenia i twórczego podejścia do problemów projektowych.
|
Weryfikacja: Ćwiczenia praktyczne, projekt semestralny, konsultacje indywidualne.
|
|
w zakresie kompetencji społecznych
|
Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
K_K02
K_K03 K_K01 K_K04
|
- K1: Umiejętność efektywnej pracy zespołowej, w tym w zespołach wielobranżowych.
- K2: Prowadzenie zaawansowanych dyskusji i prezentacji, obrona własnych koncepcji w sposób merytoryczny.
- K3: Świadomość znaczenia samokształcenia oraz poszukiwania inspiracji na poziomie naukowym i praktycznym.
|
Weryfikacja: Praca w grupie, dyskusje dydaktyczne, warsztaty zespołowe.
|
|
Treści programowe
|
1. Teoretyczne podstawy projektowania przestrzeni wystawienniczych: Historia i ewolucja wystawiennictwa: analiza kluczowych przykładów i trendów.
Współczesne teorie aranżacji wystaw – od estetyki do funkcjonalności.
Kulturowe i społeczne aspekty przestrzeni wystawienniczych: rola odbiorcy, percepcja treści wizualnych i przestrzennych.
Znaczenie interdyscyplinarności w projektowaniu: integracja sztuk wizualnych, nowych technologii i narracji przestrzennej.
2. Projektowanie koncepcyjne i scenariusze wystaw:
Tworzenie zaawansowanych scenariuszy wystaw na podstawie badań potrzeb użytkowników oraz założonych celów ekspozycji.
Opracowanie narracji przestrzennej: wykorzystanie światła, dźwięku, koloru i formy w budowaniu spójnego przekazu.
Analiza relacji między treścią wystawy a projektowaną przestrzenią: optymalizacja układu funkcjonalnego i estetycznego.
3. Technologie w projektowaniu przestrzeni wystawienniczych:
Zastosowanie technologii multimedialnych w ekspozycjach (projekcje, interaktywne ekrany, rzeczywistość rozszerzona i wirtualna).
Wykorzystanie nowoczesnych materiałów w konstrukcji wystaw i elementów ekspozycyjnych.
Tworzenie wizualizacji 3D, makiet cyfrowych i prototypów jako narzędzi projektowych.
Zrównoważone projektowanie przestrzeni wystawienniczych: ekologiczne materiały i efektywne zarządzanie energią.
4. Praktyczne aspekty realizacji projektów:
Tworzenie dokumentacji technicznej i wykonawczej dla przestrzeni wystawienniczych.
Zarządzanie projektem: harmonogramy, budżet, współpraca z podwykonawcami i zespołami interdyscyplinarnymi.
Bezpieczeństwo użytkowników w przestrzeniach wystawienniczych: normy, ergonomia i rozwiązania dostosowane do potrzeb osób z różnymi ograniczeniami.
5. Twórcze podejście do problemów projektowych:
Eksperymentalne techniki projektowania przestrzeni wystawienniczych.
Wykorzystanie inspiracji z różnych dziedzin sztuki (malarstwo, rzeźba, fotografia) w projektowaniu wystaw.
Rozwijanie umiejętności twórczego rozwiązywania problemów projektowych oraz adaptacji przestrzeni do zmiennych warunków i potrzeb.
6. Analiza wybranych przykładów przestrzeni wystawienniczych:
Studium przypadku: analiza najlepszych realizacji wystaw na poziomie krajowym i międzynarodowym.
Wizyta w muzeach, galeriach i centrach wystawienniczych – praktyczna ocena zastosowanych rozwiązań projektowych.
Tworzenie raportów z analiz przestrzeni wystawienniczych jako element przygotowania do pracy projektowej.
7. Prezentacja i obrona projektu końcowego:
Przygotowanie zaawansowanego projektu wystawy na zadany temat, uwzględniającego potrzeby użytkowników, wymagania funkcjonalne oraz aspekty technologiczne.
Przygotowanie pełnej dokumentacji projektowej: rysunki techniczne, wizualizacje, scenariusz wystawy, harmonogram realizacji.
Prezentacja i merytoryczna obrona projektu w formie zrozumiałej zarówno dla zespołu projektowego, jak i potencjalnego zleceniodawcy.
|
Metody dydaktyczne
|
- Zaawansowane analizy projektowe: Studium przypadku najlepszych praktyk wystawienniczych.
- Projekty badawczo-rozwojowe: Tworzenie koncepcji opartych na najnowszych technologiach.
- Dyskusje eksperckie: Współpraca z zaproszonymi ekspertami w zakresie wystawiennictwa.
|
Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej
|
- Lorenc, Jan, Skolnick, Lisa S., Berger, Craig "What Is Exhibition Design?" - McKenna-Cress, Polly, Kamien, Janet "Creating Exhibitions: Collaboration in the Planning, Development, and Design of Innovative Experiences" - Dean, David "Museum Exhibition: Theory and Practice"
|
Dodatkowe informacje
|
1. Wiedza teoretyczna:
Podstawy historii sztuki i architektury, w tym znajomość najważniejszych stylów artystycznych i ich wpływu na projektowanie przestrzeni.
Znajomość podstawowych zasad projektowania wnętrz i przestrzeni użytkowych.
Ogólna orientacja w współczesnych trendach w architekturze i designie.
2. Umiejętności praktyczne:
Umiejętność rysunku technicznego i odręcznego, umożliwiająca tworzenie szkiców koncepcyjnych.
Podstawowe umiejętności obsługi programów graficznych (np. AutoCAD, SketchUp, Adobe Photoshop/Illustrator).
Umiejętność tworzenia modeli przestrzennych w formie makiet lub wizualizacji cyfrowych.
3. Kompetencje projektowe i analityczne:
Umiejętność analizy przestrzeni i rozumienia jej funkcji użytkowych.
Zdolność do prowadzenia badań i selekcji informacji, np. dotyczących użytkowników przestrzeni wystawienniczej.
Umiejętność identyfikacji problemów projektowych i poszukiwania ich rozwiązań.
4. Kompetencje interpersonalne i organizacyjne:
Podstawowa umiejętność pracy w grupie, w tym komunikacji i współpracy nad wspólnym projektem.
Zdolność organizacji własnej pracy oraz zarządzania czasem.
5. Kreatywność i wrażliwość artystyczna:
Wrażliwość na estetykę i detale, pozwalająca na tworzenie projektów o wysokiej jakości wizualnej.
Otwartość na eksperymentowanie z formą, kolorem i materiałami.
6. Orientacja techniczna:
Ogólne zrozumienie właściwości materiałów wykorzystywanych w projektowaniu wnętrz i ekspozycji.
|
Sposoby oceniania osiągniętych efektów uczenia się
|
Sposób oceniania (składowe) | Składowe oceny końcowej w % (łącznie 100%) |
Ocena końcowa będzie ustalana na podstawie następujących elementów: 1. Obecność na zajęciach (10%) Frekwencja na zajęciach ma znaczenie dla końcowej oceny, ponieważ regularny udział umożliwia pełne uczestnictwo w procesie dydaktycznym. Wymagane minimum to 70% obecności, aby uzyskać pozytywną ocenę z tego kryterium. 2. Aktywność na zajęciach (10%) Oceniane są: Udział w dyskusjach dydaktycznych i warsztatach. Wnoszenie wartościowych uwag, pomysłów i argumentów podczas omawiania projektów. Zaangażowanie w realizację zadań grupowych i indywidualnych. 3. Prezentacja postępów pracy semestralnej (20%) Prezentacja postępu prac nad projektem semestralnym poprzez szkice, wizualizacje, opis koncepcji itp. 4. Przygotowanie i zaprezentowanie pracy semestralnej (50%) Kluczowa część oceny końcowej opiera się na jakości przygotowanego projektu. Oceniane aspekty: Funkcjonalność: Czy projekt spełnia założone wymagania użytkowe? Estetyka: Twórcze i harmonijne wykorzystanie elementów sztuk plastycznych. Innowacyjność: Nowatorskie podejście do rozwiązań przestrzennych. Prezentacja: Czy projekt został przedstawiony w sposób czytelny, atrakcyjny i merytorycznie spójny? Dokumentacja techniczna i wizualizacje: Poprawność rysunków technicznych, makiet, renderów lub szkiców. 5. Zadania cząstkowe i praca w trakcie semestru (10%) Realizacja mniejszych zadań projektowych i ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć. Punktowane są: terminowość, poprawność i zaangażowanie w ich realizację.
|
Waga w ocenie końcowej: Obecność na zajęciach 10% Aktywność na zajęciach 10% Prezentacja postępów pracy semestralnej (szkice, koncepcje) 20% Praca semestralna (projekt i prezentacja) 50% Zadania cząstkowe i ogólna praca w trakcie semestru 10%
|
|
Kryteria i skala ocen
|
Ocena końcowa jest ustalana na podstawie kilku kluczowych
elementów, takich jak: frekwencja, zaangażowanie na zajęciach, jakość
wykonanych projektów oraz aktywność podczas dyskusji i prezentacji.
Szczegółowe kryteria dla poszczególnych ocen są następujące:
Ocena 3,0 (dostateczny):
Frekwencja: minimum 70% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu spełniającego podstawowe wymogi techniczne i
funkcjonalne, ale z wyraźnymi brakami w estetyce lub innowacyjności.
Minimalne zaangażowanie w dyskusje i konsultacje.
Projekty wykazują ograniczoną samodzielność twórczą, są
schematyczne, ale funkcjonalnie poprawne.
Ocena 3,5 (dostateczny plus):
Frekwencja: minimum 75% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu poprawnego pod względem funkcjonalnym, z
częściowo rozwiniętą estetyką i elementami indywidualnego podejścia.
Częściowe zaangażowanie w pracę grupową oraz konsultacje
projektowe.
Ocena 4,0 (dobry):
Frekwencja: minimum 80% obecności na zajęciach.
Oddanie projektu wykonanego starannie, zgodnego z wytycznymi,
uwzględniającego podstawowe aspekty funkcjonalne, estetyczne i
technologiczne.
Aktywny udział w dyskusjach i otwartość na korekty oraz
wprowadzanie ulepszeń do projektu.
Projekt prezentuje twórcze podejście i poprawną analizę problemów
projektowych.
Ocena 4,5 (dobry plus):
Frekwencja: minimum 85% obecności na zajęciach.
Projekt o wysokiej jakości wykonania, z widoczną innowacyjnością
oraz dbałością o detale.
Znaczące zaangażowanie w pracę grupową, aktywny udział w
konsultacjach i rozwijanie własnych pomysłów.
Praca wykazuje zrozumienie zasad projektowania i umiejętność ich
twórczego zastosowania.
Ocena 5,0 (bardzo dobry): Frekwencja: minimum 90% obecności na zajęciach.
Projekt wyróżniający się wysoką jakością pod względem
funkcjonalnym, estetycznym i technologicznym.
Wyraźnie rozwinięta kreatywność oraz umiejętność łączenia różnych
dziedzin (np. grafika, rzeźba, multimedia) w projektowaniu.
Aktywny udział w zajęciach, regularne konsultacje i wnoszenie
wartościowych uwag podczas dyskusji.
Gotowość do obrony własnych koncepcji w sposób merytoryczny i
przekonujący.
Dodatkowe uwagi:
Brak wymaganej obecności lub nieoddanie projektu automatycznie
uniemożliwia uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu.
Projekty spóźnione lub oddane po terminie mogą być ocenione z
obniżeniem o jedną ocenę.
Szczególną wagę przywiązuje się do oryginalności i twórczości, dlatego
plagiaty lub nieautorskie rozwiązania będą skutkować niezaliczeniem
przedmiotu.
|
Data sporządzenia karty
|
15.10.2024
|