kierunkowe

stacjonarnie

Celem zajęć jest zapoznanie studentów zarówno z istotnymi przełomami w projektowaniu graficznym które dokonały się w XX wieku (modernizm, styl międzynarodowy, postmodernizm), jak również z najnowszymi tendencjami w projektowaniu graficznym, które pojawiły się u progu XXI wieku. Wykłady obejmują twórczość projektantów europejskich, amerykańskich, jak i pochodzących z Bliskiego i Dalekiego Wschodu.

Poniższe punkty obejmują zagadnienia poruszane w ramach wykładów, nie odzwierciedlają jednak podziału godzinowego w ramach semestru.

1. Od Bauhausu do Szkoły w Ulm – awangarda i modernizm projektowy.
2. Eksperymentatorzy i dekoratorzy – grafika projektowa w Polsce okresu Międzywojnia.
3. Od Frutigera do Randa – czcionka jako wyzwanie dla projektanta.
4. Polska Szkoła Plakatu kontra reszta projektowego świata.
5. W plątaninie wioski olimpijskiej – krótka historia piktogramów.
6. W stronę postmodernizmu – Ferment i kontrkultura (lata 60. i 70. XX wieku).
7. Od gry do rebelii – projektowanie post-modernistyczne.
8. To, co widzisz, nie jest tym, na co patrzysz – przełomy projektowe XXI wieku.
9. Grafika wkracza w inny wymiar – projektowanie ambientowe.
10. Skóra produktów – opakowanie jako graficzna zachęta.
11. Rebranding – zróbmy to jeszcze raz, tylko tym razem lepiej…?.
12. Co zobaczymy dziś – czyli czołówka filmowa i plansza telewizyjna.
13. Follow Me, Follow You – projektowanie mobilne: interfejsy aplikacje, emotikony i memy w świecie grafiki projektowej.

Podstawową formą nauczania jest wykład uzupełniony pokazem multimedialnym i połączony z elementami konwersatorium, umożliwiającym przeprowadzenie dyskusji ze studentami nad wybranym zagadnieniem z zakresu współczesnej grafiki projektowej (modernizm, styl międzynarodowy, wpływ kontrkultury i kultury punk na projektowanie graficzne, przełom postmodernistyczny, projektowanie zespołowe, projektowanie ambientowe, projektowanie mobilne).

Literatura obowiązkowa:

Piękni XX-wieczni. Polscy projektanci graficy, red. J. Mrowczyk, Kraków 2017.
P. Rypson, Czerwony monter. Mieczysław Berman: grafik, który zaprojektował polski komunizm, Kraków 2017.
R. Jubert, Typography and Graphic Design. From Antiquity to the Present, części 3 – 6, Paris 2006.

Literatura uzupełniająca

Lektury wskazywane na bieżąco, w tym źródła internetowe.

Warunkiem uczestnictwa w zajęciach jest zaliczenie kursu z Historii Grafiki Projektowej.

Podczas egzaminu (forma: esej o min. objętości 2000 słów, którego temat dotyczy wybranych: zjawiska lub tendencji estetycznej z zakresu projektowania graficznego, albo postawy twórczej/działalności współczesnego projektanta graficznego/projektantki graficznej. Zakres chronologiczny 1910 – 2023.) oceniane są nastepujące elementy:

1. Terminowość oddania eseju.
2. Forma estetyczna i językowa eseju.
3. Zakres wiedzy dotyczącej wybranego tematu.
4. Umiejętność dokonania samodzielnej analizy wybranego tematu, zwłaszcza w odniesieniu do szerszego kontekstu kulturowego i społecznego.
5. Umiejętność przekazywania treści w sposób przystępny, a jednocześnie spełniający kryteria wypowiedzi akademickiej (zastosowanie odpowiedniej terminologii itp.).

Ocena 2.0: nieobecność lub znikoma obecność na zajęciach (obowiązuje lista obecności, z wyłączeniem nieobecności usprawiedliwionych zwolnieniem lekarskim), niewykonanie zadania zaliczeniowego.
Ocena 3.0: znikoma obecność na zajęciach (obowiązuje lista obecności, z wyłączeniem nieobecności usprawiedliwionych zwolnieniem lekarskim), niechlujne opracowanie edytorskie eseju, niski poziom kompetencji językowych; posługiwanie się kalkami i stereotypowymi ujęciami tematu.
Ocena 4.0: max. dwie nieobecności podczas zajęć (obowiązuje lista obecności, z wyłączeniem nieobecności usprawiedliwionych zwolnieniem lekarskim lub wystawionym przez inne podmioty zewnętrzne, np. organizatorów wydarzeń artystycznych, w które osoba studiująca jest zaangażowana), solidnie przygotowany esej, właściwie dobrany materiał ikonograficzny, właściwie dobrane słownictwo, umiarkowana oryginalność w sposobie przedstawiania tematu.

Ocena 5.0: pełna frekwencja na zajęciach (obowiązuje lista obecności, z wyłączeniem nieobecności usprawiedliwionych zwolnieniem lekarskim lub wystawionym przez inne podmioty zewnętrzne, np. organizatorów wydarzeń artystycznych, w które osoba studiująca jest zaangażowana), wysoka forma edytorska eseju, zawartość merytoryczna eseju zawierająca mniej oczywiste przykłady, właściwie dobrany materiał ikonograficzny, właściwie dobrane słownictwo bazujące na specjalistycznej terminologii, zauważalna znajomość lektur, przedmiotowych, oryginalność w sposobie przedstawiania tematu.
Ocena 5.5: pełna frekwencja na zajęciach (obowiązuje lista obecności, z wyłączeniem nieobecności usprawiedliwionych zwolnieniem lekarskim lub wystawionym przez inne podmioty zewnętrzne, np. organizatorów wydarzeń artystycznych, w które osoba studiująca jest zaangażowana), wybitna forma edytorska eseju, zawartość merytoryczna eseju zawierająca nieoczywiste przykłady świadczące o zapoznaniu się zarówno z lekturami obowiązkowymi, jak i dodatkowymi polecanymi podczas zajęć, znakomicie dobrany materiał ikonograficzny, właściwie dobrane słownictwo bazujące na specjalistycznej terminologii, wysoka oryginalność w sposobie przedstawiania tematu.

16.02.2025