| Pole | Opis | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kod przedmiotu | 0213.MA.9.2.2.S | |||||||||
| Nazwa przedmiotu w języku angielskim | Drawing Studio | |||||||||
| Zakres programowy (jeśli dotyczy) | -brak- | |||||||||
| Poziom kształcenia | studia drugiego stopnia; | |||||||||
| Profil kształcenia | ogólnoakademicki; | |||||||||
| Forma studiów | stacjonarne; | |||||||||
| Język wykładowy | polski; | |||||||||
| Grupa przedmiotów |
kierunkowe |
|||||||||
| Powiązanie z prowadzonymi badaniami naukowymi w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki | tak | |||||||||
| Sposób realizacji |
stacjonarnie |
|||||||||
| Formy zajęć |
|
|||||||||
| Aktywność i liczba godzin pracy studenta |
|
|||||||||
| Cel przedmiotu |
Kurs rysunku dla Intermediów definiuje rysunek jako a) racjonalizację aktu patrzenia; b) formę kodyfikowania i przekazywania informacji; c) metodę, która stoi pomiędzy światem zastanym i światem projektowanym. Tradycyjnie, rysunek jest dla sztuk wizualnych dyscypliną pilotażową. Kurs wprowadza uwspółcześnione metody rysunku, zaadaptowane ściśle do problematyki i specyfiki Intermediów: polimorficzne, miedzydyscyplinarne, ruchome, wrażliwe na naukę i technikę, o otwartej definicji. Kurs rysunku dla studentów MGR stawia sobie następujące cele: 1. Zgłębienie i uzyskanie biegłości studenta w praktyce rysunku, rozumianego jako „artystyczne badanie podstawowe”, niezbędne do funkcji poznawczej sztuki oraz oderwane od funkcjonalności lub instrumentalizacji. Tu eksperyment jest tak metodą jak i celem, a paradygmat rysunku to jedynie rama referencyjna. 2. Wprowadzenie do ewentualnej specjalizacji: realizacji intermedialnej pracy dyplomowej w Pracowni Rysunku. 3. Podjęcie metodologii rysunkowych, mogących stać się autorskim rozwinięciem idei i praktyki rysunku, traktujące rysunek nie tylko jako metodę, ale jako język, z własnym potencjałem artykulacji. 4. Kompensacja, w miarę możliwości, różnic biegłości w języku wizualnym pomiędzy studentami będącymi absolwentami różnych kursów licencjackich, o zróżnicowanej ofercie w dziedzinie rysunku. |
|||||||||
| Efekty uczenia się przedmiotu | ||||||||||
| w zakresie wiedzy |
|
|||||||||
| w zakresie umiejętności |
|
|||||||||
| w zakresie kompetencji społecznych |
|
|||||||||
| Treści programowe |
1. Rysunek jako instrumentarium myślenia 2. Rysunek jako odpowiednik prostych funkcji naturalnych (np. tropizmów, transformacji) 3. Rysunek jako język projektowy 4. Rysunek jako struktura 5. Rysunek jako proces 6. Rysunek jako racjonalizacja widzenia |
|||||||||
| Metody dydaktyczne |
Przedmiot rysunek nauczany jest głównie w postaci zadań praktycznych. Typowy tok zadania składa się z cyklu wyłożenie tematu – prezentacja przykładów – ćwiczenie wstępne – korekta – rozwinięcie ćwiczenia – konwersatorium – zamknięcie ćwiczenia – dokumentacja. |
|||||||||
| Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej |
Przedmiot prowadzony jest bez wykazu literatury obowiązkowej. Pozycje do przeczytania podaje prowadzący na bieżąco. Ich wybór ma charakter indywidualny. |
|||||||||
| Dodatkowe informacje | -brak- | |||||||||
| Sposoby oceniania osiągniętych efektów uczenia się |
|
|||||||||
| Kryteria i skala ocen |
Standardowa skala ocen. |
|||||||||
| Data sporządzenia karty |
2025-02-17 |
|||||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
|---|---|---|---|---|---|
| intermedia s.4 | d | 128 | 18 |
w. 128h ćw. 128h |
ćw.
w.
[Z] ćw. w. [OE] |
