|
Kod przedmiotu
|
0212.BA.6.3.2.S
|
|
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
|
Exhibition Spaces Design
|
|
Zakres programowy (jeśli dotyczy)
|
specjalność
|
|
Poziom kształcenia
|
studia pierwszego stopnia;
|
|
Profil kształcenia
|
ogólnoakademicki;
|
|
Forma studiów
|
stacjonarne;
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Grupa przedmiotów
|
kierunkowe
|
|
Powiązanie z prowadzonymi badaniami naukowymi w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki
|
tak
|
|
Sposób realizacji
|
stacjonarnie
|
| Formy zajęć
|
| Formy zajęć do wyboru | Liczba godzin zajęć | w tym liczba godzin zajęć na odległość |
|
Zajęcia w pracowni
|
80 (2 i 3 rok I st. - specjalność, 160 (4 rok I st. - specjalność)
|
|
|
| Aktywność i liczba godzin pracy studenta
|
| Aktywność studenta | Liczba godzin pracy |
|
Udział w zajęciach dydaktycznych objętych harmonogramem realizacji programu studiów
|
80 (2 rok I st. - specjalność), 80 (3 rok I st. - specjalność), 160 (4 rok I st. - specjalność)
|
|
Praca własna studenta (w tym m. in.: zadania domowe, przygotowanie prac etapowych i/lub końcowych, przygotowanie do zaliczenia/egzaminu, zapoznanie się z literaturą, udział w konsultacjach i inne)
|
70 (2 rok I st. - specjalność), 45 (3 rok I st. - specjalność), 240 (4 rok I st. - specjalność)
|
|
RAZEM
|
150 (2 rok I st. - specjalność), 125 (3 rok I st. - specjalność), 400 (4 rok I st. - specjalność)
|
|
|
Cel przedmiotu
|
Przygotowanie studenta do samodzielnej pracy w charakterze projektanta wnętrz i wystaw, indywidualnego poszukiwania odpowiedzi na coraz to nowe zagadnienia projektowe pojawiające się w toku pracy. - Kształcenie umiejętności właściwego formułowania problemów i umotywowanego podejmowania decyzji w trakcie prac projektowych oraz uzasadnienia podjętych działań i zastosowanych rozwiązań i dyskusji w obliczu konfrontacji różnych postaw projektowych. - Opracowywanie własnego indywidualnego sposobu przedstawiania atmosfery przestrzeni w sposób właściwy dla danego zagadnienia oraz opanowanie środków prezentacji graficznej projektu.
- Zwrócenie uwagi na problematykę inkluzywności, dostępności, empatię w projektowaniu i wielozmysłową percepcję odbiorcy w budowaniu środowisk wystawienniczych
|
| Efekty uczenia się przedmiotu |
| w zakresie wiedzy
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|
K1_W04
|
W1 - Ma poszerzoną wiedzę w zakresie wystawiennictwa tematycznego i formułowania komunikatów, którą potrafi wykorzystać w pracy projektanta (II rok)
W1 - Posiada rozszerzoną wiedzę na temat współczesnych tendencji w projektowaniu przestrzeni ekspozycyjnych, zna zasady kształtowania narracji wystawienniczej oraz potrafi rozumieć zależności między formą, funkcją i przekazem ekspozycji. (III rok)
W1 - Posiada pogłębioną i krytyczną wiedzę dotyczącą współczesnych koncepcji projektowania przestrzeni ekspozycyjnych; rozumie ich kulturowe, społeczne i technologiczne uwarunkowania oraz potrafi formułować autorskie, innowacyjne rozwiązania przestrzenne odpowiadające aktualnym tendencjom w sztuce i designie. (IV rok)
|
referat, przegląd, korekta
|
|
K1_W05
|
W2 - student poznaje narzędzia, materiały i środki wyrazu używane w projektowaniu wystaw; uczy się zasad kompozycji i funkcji przestrzeni. (II rok)
W2 - Zna dostępne środki projektowe kreujące zamierzone efekty wizualne oraz transformację treści na formy plastyczne. (III rok)
W2 - student samodzielnie opracowuje autorskie koncepcje projektowe, analizuje trendy, potrafi uzasadnić wybory estetyczne i funkcjonalne. (IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
| w zakresie umiejętności
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|
K1_U01
|
U1 - Potrafi analizować proste problemy funkcjonalne i estetyczne w projektowaniu przestrzeni ekspozycyjnych oraz dobierać odpowiednie źródła inspiracji i informacji projektowej. (II rok)
U1 - świadomie posługuje się warsztatem plastycznym w zakresie rysunku i współczesnych mediów, potrafi dostosować formę wyrazu do projektowanej treści (III rok)
U1 - Umie rozwiązywać złożone problemy projektowe, analizując kontekst przestrzeni, odbiorcy i treści ekspozycji, oraz krytycznie dobiera materiały źródłowe do opracowania koncepcji. (IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
K1_U02
|
U2 - Potrafi opracować prostą koncepcję ekspozycji z wykorzystaniem podstawowych zasad kompozycji, światła i koloru, stosując adekwatne środki projektowe. (II rok)
U2 - potrafi wykonać autorski projekt koncepcyjny z dziedziny wystawiennictwa, potrafi powiązać funkcje wnętrza z pokazem wystawienniczym w sprawnie działający układ przestrzeni wielofunkcyjnych (III rok)
U2 - Samodzielnie tworzy spójną koncepcję przestrzeni ekspozycyjnej, dobierając odpowiednie rozwiązania formalne i techniczne w celu wzmocnienia przekazu wystawy. (IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
K1_U04
|
U3 - Potrafi wykorzystywać wyobraźnię i intuicję w tworzeniu koncepcji przestrzeni ekspozycyjnych o prostych układach narracyjnych. (II rok)
U3 - potrafi zdefiniować i sformułować założenia i kryteria do podejmowanego zadania projektowego, potrafi publicznie zaprezentować projekt w sposób jasny, interesujący, przy użyciu nowoczesnych technik multimedialnych. (III, IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
K1_U08
|
U4 - Umie planować i koordynować działania zespołowe przy opracowaniu koncepcji wystawy, wykorzystując wiedzę z różnych obszarów projektowych. (II rok)
U4 - w zakresie umiejętności warsztatowych w sposób kreatywny stosuje różne środki techniczne i materiałowe do prezentacji projektu, potrafi opracować dokumentację techniczną w odpowiedniej skali w stosownym stopniu szczegółowości w sposób poprawny i czytelny. (III, IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
| w zakresie kompetencji społecznych
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|
K1_K01
|
K1: Ma świadomość konieczności poszukiwania odpowiedzi na coraz tonowe zagadnienia projektowe pojawiające się w toku pracy (II rok)
K1: Jest otwarty na przyjmowanie konstruktywnej krytyki dotyczącej własnych projektów ekspozycyjnych oraz potrafi analizować swoje błędy i wprowadzać korekty w procesie twórczym. (III rok)
K1: Wykazuje zdolność do krytycznej analizy własnych i cudzych rozwiązań projektowych, potrafi uzasadniać przyjęte decyzje i poszukiwać opinii specjalistów w celu doskonalenia koncepcji. (IV rok)
|
przegląd, korekta
|
|
K1_K02
|
K2: Umie w indywidualny sposób prezentować projekt, przedstawiać koncepcje, modyfikować projekt krytycznie analizując nowo pojawiające się zagadnienia, ma świadomość istnienia zagadnienia koordynacji branżowej, samodzielnie rozpoznaje i weryfikuje warunki i oczekiwania w stosunku do podjętego zadania projektowego
|
przegląd, korekta
|
|
|
Treści programowe
|
Treści programowe dotyczą metod projektowania przestrzeni, które stanowią nośnik idei, informacji i treści - przestrzeni wystawienniczych i intuicyjnych, których odbiór ma na celu pogłębianie doświadczania rzeczywistości u odbiorcy, a proces projektowy zmusza projektanta do ciągłego rozbudowywania swojego własnego warsztatu twórczego w oparciu o zdobywaną w miarę rozwiązywania zadania wiedzę i efekty przeprowadzonych eksperymentów myślowych i projektowych. Zagadnienia poruszane podczas zajęć wynikają z indywidualnie wybranej problematyki projektowanych przestrzeni, analizowane są w oparciu o realizowany scenariusz z uwzględnieniem jego roli w koncepcji merytorycznej wystaw. Prowadzone są dyskusje dydaktyczne poświęcone zagadnieniom wystaw muzealnych, wystaw branżowych i problemowych na terenie Polski i Europy, omawiane są realizacje wybitnych architektów, projekty architektury wnętrz, ale również dzieła twórców innych dziedzin sztuki, jak film, literatura, malarstwo, rzeźba, scenografia. Indywidualne korekty mobilizują studenta do poszukiwań autorskiej, oryginalnej formy wypowiedzi, Wystawiennictwo jest sztuką integracji wielu dziedzin sztuki, techniki i nauki, wymaga umiejętności organizacyjnych, akceptacji pracy zespołowej, znajomości bieżących możliwości technicznych i technologicznych, systematyczności i ciągłego pogłębiania wiedzy fachowej oraz technik przekazu istoty projektowanego dzieła. Autorski program Pracowni Projektowania Przestrzeni Ekspozycyjnych kładzie nacisk na rozwój u studentów: kreatywności, krytycznego myślenia i technicznej doskonałości, cech dzięki którym możliwe jest odnoszenie sukcesów w tworzeniu abstrakcyjnych relacji, w dynamicznie zmieniających się kontekstach, terytoriach, obiektach i performatywnych przestrzeniach wnętrz i doświadczeń wystawienniczych. Program badawczy oparty został o sztuki piękne, skupiony zarówno na dyscyplinie architektury wnętrz w zakresie opracowania przestrzeni, jak i na samym zawodzie architekta wnętrz – w obszarze innowacyjności założeń, materiałów, techniki, technologii i doświadczania – empatyzowania z odbiorcą i projektowania przestrzeni performatywnych – oddziałujących na widza za pośrednictwem wszystkich zmysłów, wywołujących realne skutki w sposobie odbierania przestrzeni przez jej użytkowników. Cechą charakterystyczną programu pracowni jest badanie relacji między człowiekiem i przestrzenią oraz konstruowanie przestrzeni spekulatywnych, skupienie na projektowaniu dyskretnym i dostępnościowym. Projektowanie wystaw to: opowiadanie historii, wprowadzanie idei do powszechnej świadomości, szukanie przestrzeni komunikacji i interakcji z uwzględnieniem jakości przekazu i sposobu prezentacji.
|
|
Metody dydaktyczne
|
wykład, indywidualne projekty studenckie, ćwiczenia, dyskusja, korekta
|
|
Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej
|
Literatura podstawowa: J. Lorenc, L. Skolnick, C. Berger, „Czym jest projektowanie wystaw?”, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2008 J. Żurawski, „O budowie formy architektonicznej”, Arkady, Warszawa 1973. Neufert Ernst „Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego”, Arkady,2010 Pile John „Historia wnętrz”, Arkady, 2010 Giedion Sigfried „Przestrzeń, czas i architektura” PWN, 1968 Maciej Kysiak – „Architektura pawilonów wystawowych“ – Oficyna Wydawnicza PW, 1998 Warszawa
|
|
Dodatkowe informacje
|
podstawowy zakres wiedzy na temat wystawiennictwa, umiejętność kreatywnego myślenia, sporządzania graficznej prezentacji procesu myślowego, umiejętność pracy w grupie
|
| Sposoby oceniania osiągniętych efektów uczenia się
|
| Sposób oceniania (składowe) | Składowe oceny końcowej w % (łącznie 100%) |
|
wkład pracy, progres pracy projektowej, frekwencja
|
25%
|
|
funkcjonalność i atrakcyjność przyjętych rozwiązań
|
25%
|
|
Oryginalność i innowacyjność projektu
|
25%
|
|
Czytelność i atrakcyjność prezentacji
|
25%
|
|
|
Kryteria i skala ocen
|
na ocenę 3,0: Osiągnięcie w stopniu podstawowym większości wymaganych efektów uczenia się z pominięciem mniej istotnych aspektów. Uzyskanie min. 50% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: ponad 6 nieobecności w semestrze.
na ocenę 3,5: Osiągnięcie w stopniu podstawowym wszystkich wymaganych efektów uczenia się. Uzyskanie min. 60% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: ponad 6 nieobecności w semestrze.
na ocenę 4,0: Osiągnięcie w stopniu zaawansowanym części wymaganych efektów uczenia się z pominięciem mniej istotnych aspektów. Uzyskanie min. 70% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: do 6 nieobecności w semestrze.
na ocenę 4,5: Osiągnięcie w stopniu zaawansowanym większości wymaganych efektów uczenia się z pominięciem niektórych mało istotnych aspektów. Uzyskanie min. 80% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: do 6 nieobecności w semestrze.
na ocenę 5,0: Osiągnięcie w stopniu zaawansowanym wszystkich wymaganych efektów uczenia się. Uzyskanie min. 90% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: do 3 nieobecności w semestrze.
na ocenę 5,5: Osiągnięcie w stopniu zaawansowanym wszystkich wymaganych efektów uczenia się. Wiedza umiejętności i kompetencje na poziomie wykraczającym ponad wymagania programowe. Uzyskanie min. 100% łącznej punktacji z kryteriów oceny (składowe oceny 1-4). Frekwencja: do 3 nieobecności w semestrze.
|
|
Data sporządzenia karty
|
3.11.2023
|