|
Kod przedmiotu
|
0212.BA.6.4.2.N
|
|
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
|
Basic Design
|
|
Zakres programowy (jeśli dotyczy)
|
nie dotyczy
|
|
Poziom kształcenia
|
studia pierwszego stopnia;
|
|
Profil kształcenia
|
ogólnoakademicki;
|
|
Forma studiów
|
niestacjonarne;
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Grupa przedmiotów
|
kurs przedmiotu na poziomie podstawowym
|
|
Powiązanie z prowadzonymi badaniami naukowymi w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki
|
TAK
|
|
Sposób realizacji
|
stacjonarnie
|
| Formy zajęć
|
| Formy zajęć do wyboru | Liczba godzin zajęć | w tym liczba godzin zajęć na odległość |
|---|
|
Zajęcia w pracowni
|
64
|
|
|
| Aktywność i liczba godzin pracy studenta
|
| Aktywność studenta | Liczba godzin pracy |
|---|
|
Udział w zajęciach dydaktycznych objętych harmonogramem realizacji programu studiów
|
64 /sem.z
|
|
Praca własna studenta (w tym m. in.: zadania domowe, przygotowanie prac etapowych i/lub końcowych, przygotowanie do zaliczenia/egzaminu, zapoznanie się z literaturą, udział w konsultacjach i inne)
|
111
|
|
RAZEM
|
175
|
|
|
Cel przedmiotu
|
• Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami i pojęciami kształtowania przestrzeni architektoniczno-plastycznej.
• Zrozumienie procesu projektowego jako drogi od idei intuicyjnej do świadomej koncepcji projektowej.
• Nabycie praktycznych umiejętności obserwacji, analizy i przekształcania zjawisk, struktur i relacji człowiek–przestrzeń.
• Kształtowanie świadomości roli struktury, proporcji, materiału, koloru, faktury, światła i czasu w budowaniu formy przestrzennej.
• Rozwijanie zdolności porządkowania przestrzeni poprzez geometrię, moduł, rytm i relację elementów.
• Wprowadzenie w problematykę projektowania w środowisku tradycyjnym i cyfrowym.
• Pobudzanie wyobraźni przestrzennej, kreatywności i wrażliwości estetycznej.
• Rozwijanie umiejętności krytycznej refleksji nad własnym projektem oraz jego świadomej prezentacji w formie publicznej.
|
| Efekty uczenia się przedmiotu |
| w zakresie wiedzy
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K1_W01
|
Student zna podstawowe pojęcia i zasady porządkowania przestrzeni w kontekście formy, proporcji, światła, koloru i struktury. Rozumie zależności między formą, funkcją i percepcją wizualną w procesie projektowym.
|
Zadanie projektowe, prezentacja indywidualna, korekty.
|
|
K1_W02
|
Student rozumie proces projektowania jako drogę od idei do struktury; zna znaczenie geometrii, rytmu i modułu w organizacji przestrzeni oraz sposoby ich wizualnego zapisu.
|
Zadanie projektowe, analiza graficzna, prezentacja.
|
|
K1_W05
|
Student zna tradycyjne i współczesne środki ekspresji (analogowe i cyfrowe) stosowane w projektowaniu przestrzennym, rozumie ich wpływ na formę, materiał i komunikację wizualną projektu.
|
Prezentacja końcowa, ćwiczenia warsztatowe, zaliczenie.
|
|
| w zakresie umiejętności
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K1_U02
|
Student potrafi tworzyć koncepcję przestrzenną w oparciu o analizę obserwowanych zjawisk, faktur, struktur i relacji człowiek–przestrzeń; umie przekładać ideę na formę w rysunku, modelu i prezentacji.
|
Zadanie projektowe, korekty, prezentacja indywidualna.
|
|
K1_U03
|
Student potrafi podejmować decyzje projektowe wynikające z rozpoznania materiału, światła, koloru i skali; umie stosować właściwe narzędzia warsztatowe i techniki cyfrowe do realizacji koncepcji.
|
Korekta, zadanie projektowe, prezentacja.
|
|
K1_U05
|
Student potrafi rozwijać własny warsztat twórczy poprzez eksperyment i analizę, stosując środki wyrazu adekwatne do zamierzonego efektu przestrzennego i emocjonalnego.
|
Ćwiczenia warsztatowe, projekt, prezentacja, zaliczenie.
|
|
| w zakresie kompetencji społecznych
|
| Efekt kierunkowy | Efekt przedmiotowy | Formy weryfikacji osiągnięcia efektu |
|---|
|
K1_K01
|
Student potrafi krytycznie analizować własne rozwiązania projektowe, korzystać z korekt i opinii prowadzącego oraz stosować refleksję nad procesem twórczym w kontekście odbioru przestrzeni.
|
Dyskusja, korekta, prezentacja końcowa.
|
|
K1_K02
|
Student jest świadomy społecznego i kulturowego wymiaru projektowania przestrzeni, potrafi współpracować w zespole, prezentować swoje rozwiązania i uzasadniać wybory artystyczne w sposób odpowiedzialny i etyczny.
|
iPraca w grupach, prezentacja publiczna, zaliczenie.
|
|
|
Treści programowe
|
• Analiza i zrozumienie procesu projektowego – od zapisu ideowego/intuicyjnego po logiczne uporządkowanie formy za pomocą geometrii i struktury.
• Kształtowanie przestrzeni w dwóch i trzech wymiarach z uwzględnieniem materii, struktury, światła, koloru, faktury i skali.
• Warsztatowe badanie relacji: idea – funkcja – forma w kontekście abstrakcji i rzeczywistości otaczającej.
• Tworzenie układów modularnych i struktur przestrzennych w oparciu o zasady rytmu, kontrastu, przenikania i kontekstu.
• Doświadczanie i analizowanie relacji człowiek–przestrzeń w środowisku rzeczywistym i cyfrowym.
• Opracowanie i prezentacja projektu w formie rysunkowej, modelowej i fotograficznej.
• Synteza obserwacji wizualnej i emocjonalnej przestrzeni poprzez zadania dodatkowe rozwijające percepcję i ekspresję twórczą.
Zakres problemowy przedmiotu:
moduł, układ modularny, pozytyw-negatyw, odbicie, kontrast, przenikanie, struktura, tworzywo, faktura, kolor, światło, złudzenie, czas, ruch, skala, kontekst, detal, człowiek
Temat zadania semestralnego: przestrzeń modularna z papieru.
1. wybór obiektu architektonicznego - stworzenie serii jego rysunków, szkiców, fotografii.
2. analiza formy, interpretacja graficzna dowolnie wybranego elementu obiektu
3. stworzenie syntetycznego zapisu graficznego wybranego elementu/detalu ( znak graficzny)
4. stworzenie siatki modułu na podstawie znaku graficznego i przeniesienie go w przestrzeń trójwymiarową
5. zbudowanie struktury modularnej z papieru na bazie modułu.
6. Fotografia struktury/ przedstawienie przestrzni w formie graficznej
ćwiczenia dodatkowe:
a- wnętrze "przeżyte emocjonalnie" ( rysunek przedstawiający zapamiętane wnętrze, prezentacja rysunku z opowieścią o wnętrzu)
b- emocjonalny przewodnik fotograficzny- seria fotografii przedstawiających wybrane fragmenty zespołu budynków (hotel Cracovia i kino Kijów)
c. praca warsztatowo- integracyjna- wspólne budowanie kopuły geodezyjnej z papieru.
|
|
Metody dydaktyczne
|
• Wykład wprowadzający połączony z analizą przykładów form przestrzennych.
• Indywidualne i grupowe projekty studenckie prowadzone etapowo, z korektami indywidualnymi i zbiorowymi.
• Ćwiczenia praktyczne w zakresie rysunku, modelowania, struktur papierowych i kompozycji przestrzennych.
• Warsztaty łączące tradycyjne techniki plastyczne z narzędziami cyfrowymi (modelowanie 3D, wizualizacje, animacja).
• Dyskusje i prezentacje w grupie – rozwijające refleksję nad procesem projektowym i świadomą komunikację wizualną.
• Wystawa prac semestralnych jako forma publicznej prezentacji efektów uczenia się.
|
|
Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej
|
podstawowe:
Peter Zumthor , Myślenie architekturą
K. Elam, Geometria w projektowaniu. Studia z proporcji i kompozycji
proponowane:
Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki
K. Elam, Geometria w projektowaniu. Studia z proporcji i kompozycji
S.E. Rasmussen, Odczuwanie architektury, Wydawnictwo Murator,Warszawa 1999
Juhani Pallasmaa, Oczy skóry
Juhani Pallasmaa, Myśląca dłoń
|
|
Dodatkowe informacje
|
-brak-
|
| Sposoby oceniania osiągniętych efektów uczenia się
|
| Sposób oceniania (składowe) | Składowe oceny końcowej w % (łącznie 100%) |
|---|
|
obecność na zajęciach
|
30%
|
|
aktywność na zajęciach, przygotowanie do zajęć
|
25%
|
|
przygotowanie prezentacji na koniec semestru
|
20%
|
|
prowadzenie pracy projektowej
|
25%
|
|
|
Kryteria i skala ocen
|
5.5 Student przekracza wymagania programu. Wyróżnia się wyjątkową dojrzałością artystyczną, oryginalnością koncepcji i wysoką kulturą plastyczną. Projekt ma charakter innowacyjny, pokazuje indywidualny styl i pogłębioną refleksję nad relacją forma–funkcja–człowiek–przestrzeń. Praca może stanowić wzorzec dla innych studentów
5.0 Student w pełni opanował treści i umiejętności objęte programem. Prace charakteryzuje wysoki poziom merytoryczny, techniczny i artystyczny. Koncepcje są spójne, oryginalne i logicznie uzasadnione. Student potrafi w sposób dojrzały zaprezentować i obronić swoje rozwiązania projektowe.
4.5 Student w dużym stopniu spełnia wymagania programu. Prace są poprawne formalnie i technicznie, wykazują samodzielność i dobre rozumienie procesu projektowego. Widoczne są elementy autorskiego podejścia i rozwijającej się świadomości przestrzennej.
4.0 Student opanował treści w stopniu dobrym. Prace są poprawne pod względem koncepcyjnym i warsztatowym, lecz brakuje im pełnej spójności lub oryginalności. Student rozumie zależności między ideą, formą i funkcją, potrafi przedstawić logiczny projekt.
3.5 Student częściowo realizuje założenia przedmiotu. Wykazuje podstawową wiedzę o zasadach kompozycji i strukturze przestrzeni, jednak projekty wymagają korekty lub wsparcia dydaktycznego. Widoczne są braki w opracowaniu technicznym lub spójności koncepcji.
3.0 Student opanował podstawowe treści w minimalnym zakresie umożliwiającym zaliczenie. Prace są nie w pełni konsekwentne, zawierają błędy formalne lub braki w uzasadnieniu, jednak wykazują zrozumienie podstawowych zasad projektowania.
2.0 Student nie opanował treści i umiejętności przewidzianych w programie. Prace są nieukończone, niesamodzielne lub niezgodne z założeniami tematu. Brak podstawowej świadomości przestrzennej, uzasadnienia koncepcji i poprawności warsztatowej.
|
|
Data sporządzenia karty
|
15.10.2025
|
